krieken, kriekt, heeft gekriekt

Vandaag een mooie rit gepland door de polder naar Wezep en over de Veluwe weer terug. Had ik onder laatst de wens uitgesproken dat het wel eens mocht gaan regenen nu was het dan zover. Bij het krieken van de dag, het was nog net donker,geeft het een super goed gevoel als je lekker beschermd onder de racekap zit. Windkracht 6 bft de eerste 8 km op de zijkant deden mij besluiten de racekap ook maar even vast te houden. Tenslotte is het water van het randmeer maar een meter of tien weg en ik zou er uiteraard achteraan springen als de kap er af zou waaien maar erg aanlokkelijk is dat nou ook weer niet.
De Schwalbe Marathon racer: Het is nog steeds niet de F lite maar dat is waarschijnlijk ook geen eerlijke vergelijking. Met de wind mee kon ik wel de 45 km/h halen maar de F lites hadden zeker boven de 50 km/h gehaald. Ondanks een km of 10 zandweg een paar keer fout rijden toch nog met bijna 31 km/h Wezep gehaald.
In de bloemenwinkel kwam ik een aardig meisje tegen die Quemo (Nemo) kenden. (hart groeten van Sifra). Zo is de wereld weer klein.
Op de terugreis met wind tegen ging het vanzelf wat zwaarder. Wind was keurig gedraaid naar het westen en afgenomen in kracht zoals voorspelt en de snelheid zat er niet echt meer in. Tijd om eens een paar foto's te maken van een Buizerd troep meeuwen met nog wat in de lucht. Tevens ook molens. Ze staan dus eer dus niet alleen in Noord-Holland. Na 134 km weer thuis. Eind van de maand naar de oliebollen moet wel de voetverwarming er weer in. Dat was vandaag eigenlijk net wel nodig. Met de kou kan ik nu zeggen het heeft een beetje gekriekt.