Dag 7 en een klein stukje dag 8
Start van dag 7 ging richting Oslo. We hadden ruim de tijd en namen deze ook. Er volgend een paar pittige klimmetjes waarbij het gewicht van de fiets en alles wat zich er in bevindt de aantrekkingskracht van de aarde voelden. Hoe dichter bij Oslo hoe drukker het verkeer werd. Bjorn uit Noorwegen had al gewaarschuwd dat de rijstijl in Oslo agressiever was dan de rest van Noorwegen. Op zich viel het mij niet tegen, maar de wegen zijn ook niet direct fiets vriendelijk te noemen. Uiteindelijk zijn wij aangekomen bij de haven waar inmiddels de rest van de groep zich had verzameld. Bij het raadhuis van Oslo werden nog de nodige foto's genomen waarna de daadwerkelijke tour kon beginnen. Oslo uit was door Per binnendoor gepland. Hier moet je dan wel weer een kenner voor zijn. Mooie wegen door de buitenwijken maar wel erg steil. Heel langzaam ging het over in meer en meer bos voordat we daadwerkelijk op de bospaden terecht kwamen. Met enige moeite weer de verharde weg gevonden en daar kon het gas er weer heerlijk op. In een rollercoaster door de heuvels blijft spectaculair rijden. We waren op dat moment nog met drie man waardoor we flink konden opschieten. Uiteindelijk reden we op een soort hoofdweg waar op een gegeven moment blauwe zwaailichten ons van de weg plukten. Na een veilige plaats te hebben uitgezocht bleek de Politi het idee te hebben dat wij een file veroorzaakten doordat wij te ver uit elkaar zouden rijden. Tevens moest de witte Quest van Bjorn in het midden rijden omdat deze te weinig opviel zoals de oranje Strada van Soren en mijn Oranje Quest. Verder reden wij daar geheel legaal, en mochten dus ook weer gewoon doorrijden. De laatste kilometers gingen wel heel snel. Strak naar beneden voor 10 of meer kilometer richting de camping in Glennertangen, liggend aan een prachtig meer. Hier hebben wij ons de avond uitstekend vermaakt met o.a ook de tour uit 2013 in herinnering.
Dag 9
Na in de avond in het meer zijn te gaan zwemmen heb ik dat in de ochtend ook nog een keer gedaan. Het geeft een paradijselijk gevoel. In de ochtend de wekker ook nog vroeg gezet omdat de zon rond 3.50 uur zou opkomen. Ik zeg zou want er was wel de gloed maar nog geen zon. Die kwam zeker een uur later. Al met al een fantastisch schouwspel. Na de ochtend de zaak weer gepakt voor de rit omhoog. Helaas na een paar kilometer kwam er een eind aan de rit. Met een enorm kabaal dacht ik niet meer te kunnen schakelen doordat de derailleur vast zat. Na de Quest op zijn kant te hebben gelegd bleek dit in orde. De fiets leeg gehaald hebben kwam een kleine lelijke aap uit de mouw. Het kettinggeleidingswiel was geheel over midden getrokken. De andere jongens kwamen al vlot weer terug gereden om te Zien of ze mij konden helpen. Helaas niemand had en reserve geleidingswiel meegenomen. Na een uurtje wachten heb ik ze aangeraden door te rijden zodat zij wel op tijd zouden komen. Uiteindelijk de ANWB gebeld daar ik een reisverzekering door Europa had genomen. Dat werd dus een lange wachtdag. De fiets heb ik weer bergaf gezet waar ik met een flinke snelheid weer op de camping terecht kwam. Op dit moment is er nog niets geregeld. Morgen ochtend wordt om 800 uur het dossier weer ter hand genomen. Mogelijk regelt men een huurauto waarmee ik naar Gothenburg kan rijden. Bij Velomobiel heb ik voor de zekerheid twee tandwielen laten opsturen, een naar deze camping en een naar de camping inGothenburg. Op mijn gevoel kunnen deze er dinsdag dan wl woensdag zijn. Ik wil toch echt proberen de tocht zoveel mogelijk uit te rijden. De rustdag in Berlijn kan ik schrappen en de route kan ik ok twee dagen in een dag proppen. We zullen zien hoe het afloopt het blijft tenslotte een avontuur.
Foto's volgen later.
Start van dag 7 ging richting Oslo. We hadden ruim de tijd en namen deze ook. Er volgend een paar pittige klimmetjes waarbij het gewicht van de fiets en alles wat zich er in bevindt de aantrekkingskracht van de aarde voelden. Hoe dichter bij Oslo hoe drukker het verkeer werd. Bjorn uit Noorwegen had al gewaarschuwd dat de rijstijl in Oslo agressiever was dan de rest van Noorwegen. Op zich viel het mij niet tegen, maar de wegen zijn ook niet direct fiets vriendelijk te noemen. Uiteindelijk zijn wij aangekomen bij de haven waar inmiddels de rest van de groep zich had verzameld. Bij het raadhuis van Oslo werden nog de nodige foto's genomen waarna de daadwerkelijke tour kon beginnen. Oslo uit was door Per binnendoor gepland. Hier moet je dan wel weer een kenner voor zijn. Mooie wegen door de buitenwijken maar wel erg steil. Heel langzaam ging het over in meer en meer bos voordat we daadwerkelijk op de bospaden terecht kwamen. Met enige moeite weer de verharde weg gevonden en daar kon het gas er weer heerlijk op. In een rollercoaster door de heuvels blijft spectaculair rijden. We waren op dat moment nog met drie man waardoor we flink konden opschieten. Uiteindelijk reden we op een soort hoofdweg waar op een gegeven moment blauwe zwaailichten ons van de weg plukten. Na een veilige plaats te hebben uitgezocht bleek de Politi het idee te hebben dat wij een file veroorzaakten doordat wij te ver uit elkaar zouden rijden. Tevens moest de witte Quest van Bjorn in het midden rijden omdat deze te weinig opviel zoals de oranje Strada van Soren en mijn Oranje Quest. Verder reden wij daar geheel legaal, en mochten dus ook weer gewoon doorrijden. De laatste kilometers gingen wel heel snel. Strak naar beneden voor 10 of meer kilometer richting de camping in Glennertangen, liggend aan een prachtig meer. Hier hebben wij ons de avond uitstekend vermaakt met o.a ook de tour uit 2013 in herinnering.
Dag 9
Na in de avond in het meer zijn te gaan zwemmen heb ik dat in de ochtend ook nog een keer gedaan. Het geeft een paradijselijk gevoel. In de ochtend de wekker ook nog vroeg gezet omdat de zon rond 3.50 uur zou opkomen. Ik zeg zou want er was wel de gloed maar nog geen zon. Die kwam zeker een uur later. Al met al een fantastisch schouwspel. Na de ochtend de zaak weer gepakt voor de rit omhoog. Helaas na een paar kilometer kwam er een eind aan de rit. Met een enorm kabaal dacht ik niet meer te kunnen schakelen doordat de derailleur vast zat. Na de Quest op zijn kant te hebben gelegd bleek dit in orde. De fiets leeg gehaald hebben kwam een kleine lelijke aap uit de mouw. Het kettinggeleidingswiel was geheel over midden getrokken. De andere jongens kwamen al vlot weer terug gereden om te Zien of ze mij konden helpen. Helaas niemand had en reserve geleidingswiel meegenomen. Na een uurtje wachten heb ik ze aangeraden door te rijden zodat zij wel op tijd zouden komen. Uiteindelijk de ANWB gebeld daar ik een reisverzekering door Europa had genomen. Dat werd dus een lange wachtdag. De fiets heb ik weer bergaf gezet waar ik met een flinke snelheid weer op de camping terecht kwam. Op dit moment is er nog niets geregeld. Morgen ochtend wordt om 800 uur het dossier weer ter hand genomen. Mogelijk regelt men een huurauto waarmee ik naar Gothenburg kan rijden. Bij Velomobiel heb ik voor de zekerheid twee tandwielen laten opsturen, een naar deze camping en een naar de camping inGothenburg. Op mijn gevoel kunnen deze er dinsdag dan wl woensdag zijn. Ik wil toch echt proberen de tocht zoveel mogelijk uit te rijden. De rustdag in Berlijn kan ik schrappen en de route kan ik ok twee dagen in een dag proppen. We zullen zien hoe het afloopt het blijft tenslotte een avontuur.
Foto's volgen later.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten