Ervaringen in de DF na 750 kilometer.

Na het ophalen van de DF op 18 juli zit het allemaal nog niet 100 %. Veel is er op het internet ook nog niet bekend dus is het een mooie zoektocht naar de juiste afstellingen op je eigen lengte, gewicht en voorkeuren.

Tijdens de eerste rit naar huis toe na 30 kilometer de pech in een groot gat te rijden op het fietspad van de Knardijk richting Adelaarsweg Zeewolde. Het pad is hier met subsidie van de Europese unie aangelegd en zou als het zou worden onderhouden echt een velomobielen snelweg mogen worden genoemd met een paar fijne bochten erin met ene lengte van een kilometer of 17. Helaas wordt er niet schoongemaakt waardoor er veel takken op het pad liggen. Op het smallere stuk is het dus nu zo erg dat er een gat is ontstaan waar ik vol doorheen reed omdat het mij was ontgaan. Gevolg lekke band in de Schwalbe One van 30 km jong met een snake bite in de wang.

De eerst volgende rit uitgezet door de duinen van Lisse naar Scheveningen, omdat ik een boodschap te doen had in Den Haag en Zoetemeer. Hier bleek de bodemspeling ver ontoereikend zoals eerder in de blog al verteld. http://questikel.blogspot.nl/2015/07/eerste-grote-testrit-met-de-df.html

Na montage van een langere (12 mm)en stuggere (rode )veer is de bodemspeling zeker 22 mm toegenomen. Het inzakken van eigen gewicht (100 kg lengte 1,95) was bij de blauwe veer 2 cm en met de rode veer 1 cm. N a100 km begon de fiets enorm te kreunen op de veren. Dit verschijnsel had de Quest ook al dus een flinke dot vet moet dit nu weer rustig maken.

Tevens er achter gekomen dat de fiets 3 tot 5 mm scheef staat.  De voetenbakjes is dit goed meetbaar. De band t.o.v. de wielkast rand is dan wel weer gelijk. De binnen zijde lijkt dit verschil ook te kennen.  Hierin meet ik ook een paar mm verschil. Omdat de fiets voor mij precies pas is merkte ik dit verschil. Na de laatste aanpassingen is dit niet meer merkbaar.

Schoeisel: Met mijn lengte moet de fiets precies worden afgesteld. Gelukkig passen mijn Northwave Winter Artic die ik afgelopen winter heb aangeschaft precies. Sandalen die ik wat groot had besteld heb ik iets afgeslepen. Achteraf misschien niet of minder nodig geweest. Ik heb nu twee maten kleiner die precies pas zitten en probleemloos ronddraaien.

De demper achter is instelba

ar op druk en kan tevens geblokkeerd worden. Hier zijn genoeg gegevens van te vinden op het internet. Met deze demper mag de veerweg 11 tot 20 mm inzakken op het eigen gewicht. Dit is weer wat lastig te bepalen omdat bij het instappen er een groter gewicht op de achterkant komt. Na wat trial en error pogingen kwam ik uit op 1,5 tot 2 bar. Later op het Duitse forum gezien dat Intercitybike 1,8 bar had geadviseerd. Uiteraard is dit weer gewichtsafhankelijk. Na 1,5

bar en 1,8 bar heb ik hem nu op 2 bar gezet. Met vakantie belasting zal er echt wat bij moeten.

Banden: Gestart met de Schwalbe One 23-406, echter hier ook nadelen aan onder vonden. De wangen van de band zijn zeer kwetsbaar. Na bij de eerste rit een (te) smal fietspad te hebben gereden (was bijna de spoorbreedte van de fiets die ook nog te laag stond op dat moment) blijkt achteraf de wang danig beschadigd. Op mijn laatste rit naar huis toe resulteerde dit in een klapband. Helaas gebeurde er hier  wat met de velg. Snelheid zal zo rond de 35 km/h hebben gelegen en na de plof heb ik geremd. Echter de laatste meters is de velg stil gaan staan en gaan  De velg zal ik laten vervangen waarbij de wieldeksel wel heel voorzichtig moet worden los gesneden vanwege het paintbrush.

schuren over de weg. Gevolg een stuk er vanaf geslepen waarbij nog net iets van de rand is blijven staan. Echter deze was wel scherp geworden. Na ervaringen in de eerste Eurotour met een Evo-K met het zelfde euvel wist ik wel gelijk het op te lossen om gewoon naar huis te kunnen rijden. De scherpe rand weg halen voordat de nieuwe Schwalbe One er ook aan zou gaan en voor de zekerheid een oud stukje binnenband er ook tegen aan. Deze band is prima geschikt maar niet direct voor langere toertochten omdat je niet heel weet waar je komt te rijden. Voor woon werk verkeer zal deze prima bevallen is mijn verwachting.

Lak op de fiets. Op zich ziet het er mooi uit maar het lijkt erg kwetsbaar. Er zitten hier en daar stof insluiting in die er op twee kleine plekjes rond de kuip al vanaf komt. Ik heb het idee dat de fiets eerst wit is gespoten en vervolgens metallic oranje met laklaag is afgespoten. Of deze combi goed is, is dan weer mijn angst. Wordt vervolgd.

Ovalen: zie vorige blog. Het verschil is hier duidelijk merkbaar.  http://questikel.blogspot.nl/2015/08/ovale-bladen-qxl-rotor-goed-positioneren.html Om hier wat van te vertellen zal ik eerst wat meer moeten rijden om de ervaring goed weer te kunnen geven.  Mijn verwachting is dat deze nu zal verlopen zoals ik in de Quest gewend was. Wat wel vreemd eruit zag is dat er een gelaste as in de fiets zit. Ik zal hier nog een naar vragen wat dit is in de toekomst mogelijk een probleem.

Rijervaringen:

Met de rode veren is de fiets stabieler geworden. Met de blauwe veren meer het Quest gevoel. (hier had ik ook de rode veren gemonteerd. De fiets stuurt strakker omdat deze precies past rond de schouders heb je ook meer gevoel met het sturen. Hoogste snelheid tot nu tot rond de 70 km per uur. (toen wist ik nog niet hoe slecht de wangen waren ☺).

Fiets maakt iets meer lawaai ( of anders lawaai) op de klinker wegen. Scherpe overgangen in bv betonnen fietspaden zijn wel vervelend. Dit klapt harder mede door banden die op 10 bar druk staan. Spullen in de fiets die los liggen geven veel geluid. Dus alles goed vast leggen is vereist. Nu had ik in de Quest ventisit bodem matten liggen dus dat is ook niet meer te vergelijken. Misschien doe ik deze ook nog wel in de DF.

Verder inmiddels een indeling naar mijn zin gemaakt. Banden en plakspullen op de achterbrug gezet waardoor deze ruimte effectief is benut. Verder alles met Velcro klitteband een plek gegeven. Incl een hele kleine radio / mp4 speler die al onder de achterderailleur lag waardoor er niet goed meer geschakeld kon worden. Bidon met gereedschap probeer ik achterde rechterwielkast te zetten. Voorwaarde is dat er ik van binnenuit bij moet kunnen. Dit zal ik deze week uittesten.

Ruimte: verrassend meer als dat ik dacht, Tent slaapzak en mat passen gemakkelijker aan de zijn kant als in de Quest. Hier deukte de wielkast nog al eens in door de bepakking waardoor de brede achterband aanliep.  Door de veel grotere muts  + ruimte onder de stoel is de ruimte beter bereikbaar als de Quest en daardoor ook gemakkelijker met de vakantie. Voorin zelf mogelijkheden gezien als dit nodig zou zijn om bagage vakken te maken.

Zitting: Deze is goed pas op de rug zij het dat ik ter hoogte van de nieren iets last kreeg. Reden: er zit een rits op mijn rug die na een uur of twee pijn gaat doen. Wel heb ik de zitting met een ventisit matje uitgerust. De rug is daarbij gewoon glad gebleven waardoor het uitstappen niet lastig gaat worden. Uitstappen gaat anders als bij de Quest door het kleinere instap gat.

Minivizier: Ook hier een klein minivizier erop gezet. Dit voornamelijk om geen vliegen te hoeven happen. Koeling blijft voor het hoofd precies voldoende. De koeling die uit de neus komt is prettig. Een paar kilometer gereden zonder de afdekking bovenop geeft wel het idee hier iets aan te doen als het echt heel erg warm weer is. Koeling is dan fantastisch aan de benen. De kap iets openzetten of voorop nog evt een naca duct idee?

Scherpe bochten zijn veel gemakkelijker te maken. (gewend aan F lites). Fiets kan zeker harder door de bochten maar ik heb hem pas 1 keer op twee wielen gehad door een bocht een flinke hobbel in de weg. Hier doe ik nog voorzichtig aan maar het gaat al snel 2 a 3 km sneller als de Quest. Tevens kan de fiets weer iets driften door de harde banden, wat met F lites niet lukt. Voorheen op Schwalbe Kojaks in de 147 Quest ging dat fantastisch. 

Onder de schouder wat schuim aangebracht. en tevens naast de knieën. Onder de schouder had ik het bij de Quest ook zitten. De harde rand kan bij springen met de fiets net de schouder bezeren. Een maal drie wielen los gehad op een grote bobbel langs de dijk met een foute inschatting. ☺. De wielkasten vind ik ter hoogte van de veren wat scherp uitsteken. Een vervelende slinger in de fiets kan dan bij de knie fout uit komen.

Accelereren is een genot. Het begint al wel weer te wennen maar op de woon werk route verwacht ik hier veel van. Bovendien is er genoeg vergelijkingsmateriaal voorhanden om dit wel of niet te staven.

Kruisnelheid is zeker 5 km hoger. Door een ontsteking in de knie heb ik hier nog niet het maximale kunnen doen. De tweede lange rit die ontspannen ging waarbij de knie mij nog weinig hinderde zat de snelheid boven de 40 tegen de wind. Kruissnelheid van 50 lijkt mij voor mij haalbaar op de woonwerkroute.

Vergelijken Quest: De vraag is of dat eerlijk is. De fietsen zijn gewoon anders gebouwd met een ander doel. Ik heb 7 jaar in twee Questen gereden en de eerste 3 x 20” was een slak tov de Quest 26” in carbon uitvoering. De DF-XL is meer op snelheid ontworpen en is daarom ook straffer af geveerd. Een sport auto geeft ook een heel andere gevoel dan een gewone middenklasser bedoeld om woon werk mee te rijden. Voor mij voldoet de DF-XL aan de verwachtingen en ik heb het idee dat dit zelfs nog beter gaat worden. Doordat de DF-XL smaller is dan 75 cm mag hij formeel niet meer op de weg. Dat is dan wel jammer maar hij kan wel op de weg en door zijn snelheid lijkt mij dit beter ook dan zo hard op het fietspad. Zelf ben ik nog nooit aangehouden erop dus de kans is niet erg groot.  Wel twee maal met de Quest verordonneerd om op het fietspad te gaan rijden terwijl je dit formeel dan wel weer mag, tja. Onbekend maakt onbemind en aan de andere kant de politie ziet ook dingen waar wij aan voorbij gaan omdat we ze niet zien. Elk dodelijk ongeval is voor deze mensen een kras op de ziel. Verbreden is helaas geen optie omdat het dan wel heel ver uit moet steken bv naast de spiegel 15 cm aan beide kanten!

Ovale bladen QXL rotor goed positioneren.

Afgelopen vrijdag naar De Ovale meester in Lattrop getogen. Inmiddels 750 km op de teller van de DF-XL23 en al genoeg te vertellen. In ieder geval ook ervaringen waar ik de laatste 7 jaar geen ervaringen mee heb opgedaan en dus voor mij weer echt nieuw zijn. Later in de week zal ik proberen deze ervaringen op de blog te gaan zetten.
In ieder geval bleek al wat ik verwachte dat het afstellen van ovalen een specialisme is wat niet een ieder beheerst. In de Quest had ik ovalen zitten sinds 28 augustus 2014 met een totaal van  14584 kilometer tot 4 juli 2015. De eerste paar honderd kilometer moest ik toen erg wennen maar daarna ging het vlot beter. Ik reed altijd in een erg lage cadans maar door de ovalen kwam deze een 10 omwentelingen hoger te liggen. Al met al was ik er erg positief over. Later spreek ik mensen die er niet over te spreken zijn en ze er zelfs weer hebben afgegooid. Zo krijg je voor en tegenstanders van de ovale theorie en wordt er gewezen op Froome die ze ook rijd maar dat uit commerciële overwegingen zou doen. Komt op mij over als dat er in een dergelijk miljoenen industrie er iets amateuristisch wordt bewerkstelligd zonder wetenschappelijke onderbouwing. Maar genoeg daarover. Zelf had ik goede ervaringen en inmiddels ook een groter aantal kilometers ermee gereden. In de DF voelde dat niet goed. Na de eerste grote rit had ik het idee in een spons te trappen en soms in het luchtledige. Nu was de fiets nog niet lekker pas op dat moment dus is het een optel som van wat er allemaal niet goed staat. Na het bezoek aan Peter de Rond werd het duidelijk. De rotor bladen stonden ruim een kwart slag verkeerd gemonteerd. De werking is dan zelfs het omgekeerde  dan wat het beoogd. Het verschil van montage kan nog gezet worden op snelheid en klimmen. Hierin zit maar een verschil van 1 of 2 gr. Geeft aan wat er gebeurt als een kwart slag verdraaid gemonteerd zit. Op de foto van het ovale blad is goed te zien dat een kwart slag verder de werking dan omgekeerd is als wat wordt beoogd. Op de terug reis duidelijk merkbaar dat ze nu goed gemonteerd waren en het rond  (of moet ik zeggen ovale draaien?☺)draaien weer natuurlijk aanvoelde.
Ben heel benieuwd of er mensen zijn die ze eraf hebben gegooid deze ook in Lattrop goed willen laten positioneren om daarna te horen of hun ervaringen anders zijn geworden. Zou mooie test case zijn in mijn ogen.