OBT 2015

De OBT 2015 werd dit jaar door Peter de Rond georganiseerd in het uiterste oosten van ons land waardo9or de ritten ook ene klein internationaal tintje kregen doordat de route en rustplaats in Duitsland lagen. Gezien de weersomstandigheden die bijna zomers te noemen waren in de nacht zou het rond de 12 graden worden, besloten vroeg in de nacht ernaar toe te rijden. De rit er naartoe ging lekker soepel alhoewel het nacht rijden minder is omdat je je alleen op het fietsen kan concentreren.  Door Apeldoorn en Deventer ging het dan wel weer in een sneltreinvaart omdat er om vier uur in de nacht nog weinig mensen buiten zijn.  Bovendien zie je in de nacht in de steden en dorpen meer door de verlichting. In goed 4 uur fietsen aangekomen op de plaats van bestemming waarna er uit de uitstekende routes kon worden gekozen. De eerste werd de (klim)rit van 55 km de laatste de gemakkelijke route van 27 km. Ook overdag waren de omstandigheden zo bijzonder dat tijdens de de stop er gewoon buiten gezeten kon worden in een heerlijke zon.

De avond doorgebracht bij de scouting club in Rossum. Heerlijk gezellig en voor herhaling vatbaar. Hier werd ook de uitleg gegeven tussen oliebollen en paardevijgen, mannetjes en vrouwtjes kerstballen enz.,leerzaam als je erbij geweest bent. Bijzonderheid je was dat mijn gestrande kilometer teller van Cateye waar de ODO teller op 0 stond doordat de batterij er even was uit geweest  door Sander in de nacht weer op zijn originele stand werd gezet . Peter Coppens dacht al dat hij werd ingehaald en zal de ICB site vast en zeker in de gaten houden ☺.
De volgende dag weer op huis aan . Nu een beetje frisser maar voor de winter nog steeds te warm. Zo warm dat ik deze twee dagen zonder kap ben gaan rijden, hetgeen uitstekend is bevallen. Op naar de OBT 2016

 

 

 

 

 
  

 

 

 

 

 

 

Banden update en windkracht

Nadat ik zaterdag de banden had verwisseld voor Durano plus banden heb ik vandaag ervaren wat de weerstand op het weg dek was, Dramatisch snelheidsverlies van gemiddelde koers snelehid 35 tot 38 naar 30 tot 33 en daar moest ik dan ook nog mijn best voor doen. Gemiddeld over 44 kilometer zat het net op 29 km/h terwijl dit toch tot 3 km/h harder moet kunnen. Dit zijn Quest 3 x 20"snelheden. Gelijk besloten de banden eraf te gooien en te ruilen voor een nieuwe set Continental Grand Prix II,
Dus nu te koop  voor weinig 2 x Durano plus met 80 km op de klok. ☺

Op de terug weg bleek er een stevige bries te waaien. In de polder bij Nijkerk kwam de wind er dwars op waarbij de snelheid van de fiets redelijk op liep. In een flauwe bocht naar links kwam er een stevige windstoot (ca 9bft?) die de kap er vanaf tilde die ik net vast kon grijpen en de fiets op twee wielen terecht kwam. Het liep met stevig remmen en iets naar rechts surend net goed af. Nu bedenken hoe ik de kap bij storm vaster kan aan sjorren. Vwb de wind van ca 6 a 7 Bft is er goed mee te rijden tot datdeze schuin van achter komt en waarschijnlijk in de open gaten van de kap komt en deze eraf wil tillen.

Ander narigheidje: de Cateye Enduro 8 even bekeken op de batterij. Wat blijkt de ODO stand rest op nulen is niet meer terug te programmeren. Iemand een oplossing of een voorstel voor een type dat dit wel kan?

Wordt vervolgd

Banden en de DF

Vanaf het begin ben ik zoekende naar de voor mij beste band. Gestart met de Schwalbe One maar daar blijkt de wang kwetsbaar. Wel wil ik deze in de lente opnieuw gaan rijden omdat ik verwacht dat het loopvlak goed zal zijn naast de snelheid. Daarna de Durano echter het lek percentage is hier erg hoog. Vijf lekke banden binnen 3000 km. Nu de Continental Grand Prix II eronder gehad. Qua snelheid en lekken redelijk OK. Na 3000 km kwam eigenlijk het eerste lek echter daarna gaat het snel. Op 3400 km is de band in de hiel kapot waardoor ik een plof band kreeg. Dan nu de Durano plus gemonteerd op de speciaal voor de winter gevlochten wielen. Hierbij bemerkte ik dat de langere veren er voor zrgen dat de band zonder belaste fiets iets aan loopt in de wiel kast. Met mijn gewicht erin komt hij dan wel weer voldoende vrij. Komende dagen eens kijken of deze de fiets niet te zwaar laten fietsen anders gaan voor de OBT tocht er nieuwe Grand Prix II banden op.

Vandaag ook het nodige onderhoud gepleegd. Nu tegen de 8000 km  maar eens de ketting schoongemaakt en de kettinggeleide buizen een doek door getrokken. Alles klaar voor de komende maanden. Verder heb ik een paar kleine luchthappers geplaatst als proef op de geboorde gaten in de bodem. Hopen dat hier enigszins het warmte probleem onder controle gebracht kan worden. Via de blog van Wim Schermer zag ik de fiets van Jan Geel waarbij de achterkant ook lucht kan afvoeren. Dat kan een mooie volgende test worden als deze lucht happers te weinig effect gaan krijgen

Dan de ervaringen nieuwe achter veer er is nauwelijks merkbaar verschil met de lucht geveerde demper. Ik denk dat de maximum snelheid iets lager zal liggen over ene mij bekende bult maar dat zal dan zijn 55 ipv 60 km/h. Ik merk dan wel dat de veer volledig in veert dus vandaar dat ik deze maar niet zal overbelasten.

Winter wielen voor de DF

Zaterdag naar Dronten gereden om daar de winterwielen op te halen die Willem Vierbergen voor mij wilde spaken. Willem had dat voor zichzelf al gedaan met het idee dat de gelijmde carbon wieldeksel in de winter met zout en pekel de velg zouden kunnen opvreten. Daar ik dat uit ervaring met de vorige Quest ook al had gezien  hoe de alu velg werd opgevreten heb ik dit idee gekopieerd. Het kan natuurlijk een extra voordeel zijn om op deze manier extra wielen te hebben klaar staan in geval van lekke banden. Wisselen zal dan echt een fluitje van een cent worden.
In Dronten op de nieuwe locatie van ICB was Frank aan het werk met de inrichting van de hal, Prachtige locatie maar nog wel even werk om het af te maken. Doordat Willem het nog niet gevonden had wilde Frank wel even naar mijn fiets kijken voor de afstelling van de ketting. Hier haf hij al gauw in de gaten waar het geluid vandaan kwam die vanaf het begin erin gezeten had. De carbon brug was te hoog in de fiets gemonteerd waardoor de ketting bij de kleine kransjes over de brug liep. Om dit op te lossen moet ik nog een nieuwe afspraak maken omdat de fiets dan een nacht over zal moeten blijven. Als tijdelijk oplossing is er een kortere achterdemper in gebouwd. Op de terug weg was dit ene genot om mee te rijden omdat het hinderlijke geluid er uit was gehaald
Ook tijdens deze rit bleek dat de fiets nog te warm was om lekker te rijden. Temperatuur weas 4 gr C maar binnen no time is de fiets dan te warm, De vocht huishouding is een probleem. Aan een kant wil ik niet de voetengaten open gooien om niet alle kou naar binnen te halen maar te warm is duidelijk ook niet goed. Thuis eerst maar eens gaten in de bodem geboord om e.e.a. af te voeren. Daarna maar eens goed nadenken hoe gedoseerd ik een luchtstroom in de fiets kan krijgen.
In ieder geval heb ik nu een extra set wielen die ik in de winter met durano plus wil gaan rijden. Op dit moment als compleet wiel mee zodat ik de continental Grandprix II kan oprijden zonder veel narigheid van lekke banden.  Na 3015 km had ik hier een eerste lek, (die na 80 km ff niet mneegerekend)  maar de band is nu redelijk beschadigd op het loopvlak. Zo gauw het vriest kunnen de Durano plus erop. Zwaarder trappen dan maar op de koop toe nemen.

Winterklaar maken DF

Er wordt weer over geblogd. De winter in en hoe kan dit zo aangenaam mogelijk. Voorheen met de Quest nam ik ook diverse maatregelen. Vooral in hoe houd ik het binnen aangenaam en welke banden keuze maak ik. Bij Casper de discussie gelezen over F lites. Ook ik maakte voorheen deze keuze, echter een band verwisselen in winterse kou, in de middle of nowhere en dan vooral ook nog in het donker is geen sinecure. Hierin proef ik het verschil tussen de plezier rijders en de woon werk rijders.
In de DF-XL ligt dit anders. Twee issues hier: banden keuze en de luchtstroom door de neus. Voor de rest is deze fiets geheel winterklaar. Ik blijf zelfs tot op heden in de driekwart broek fietsen met de Northwave Artic schoen. Het dicht zijn van de onderzijde van de DF is hier dan weer een duidelijk voordeel.

 Om met de luchtstroom te beginnen: Ik had er al een paar keer een doek in gedaan echter als je warm bent gefietst is het onder de kap te vochtig. Zo vochtig dat de klik pedalen van de Bebop met vaseline meoten worden gesmeerd om een irritantgepiep te voorkomen. Een paar weken terug met de eerste koude nachten een lexaan plaatje er over heen gedaan zodat de lucht niet meer rechtstreeks op het lichaam kwam. Nu merkte ik dat de luchtstroom direckt op de (blote) onderbenen kwam maar voor de rest ene prima resultaat. Vandaag er een koker omheen gemaakt zodat de lucht stroom naar de trapas wordt geleid. Ik verwacht hiermee geen last meer te hebben en bovendien vocht in het vooronder te verdrijven. Wordt vervolgd

De banden keuze is ene issue dat in de DF noet worden geleerd. VErgelijken naar de DF gaat niet omdat o.a. de F-lites hier niet onder passen. Na de Schwalbe One verwisseld te hebben voor de Durano's was ik wel tevreden over de snelheid maar niet over het lekvrij zijn. Binnen 3000 km 6 keer lek. Aansluitend over gestapt op de Contact Sport II. Nu 2550 km verder heb ik 1 x lek gereden en laten ze me nog niet in de steek. Bovendien was dit lek al na 80 km door een scherp stuk glas. Wel vind ik de slijtage visueel duidelijk zichtbaar omdat het profiel eraf gereden is. Nu aangeschaft de Durano Plus en de Marathon plus voor de achterband. Idee van Willem V om in de winter andere voorwielen te spaken zonder carbon deksel stond mij ook aan. Willem gaat er nu voor mij ook een paar spaken waar ik dan de Durano op zal gaan zetten. Heel benieuwd naar de snelheid die ik ga over houden. Gaat dit echt zwaar worden dan kan ik altijd nog kiezen om een compleet wiel mee te gaan nemen omdat verwisselen hiervan binnen de minuut moet zijn gedaan
Daarnaast nog kleine aanpassing op de tourkap gedaan. Als het vizier open is wat ik graag heb omdat het zicht met vochtig en donker weer in combinatie met tegenliggers die je geheel kunnen verblinden, dan vliegen de druppels ook naar binnen. Een extra stukje lexaan zorgt hier voor verbetering. Regent het echt hard wat niet vaak voorkomt dan gaat de klep dicht en met pin lock kan ik dan nog wat zien. Regent het minder hard dan blijft het verder aardig drook binnen.

6000 km ervaring in een DF-XL een review

6000 km ervaring in een DF-XL een review

Sinds 18 juli mag ik mij de eigenaar noemen van de DF-XL 23. Nu 6000 km verder in woonwerk ritten en een aantal losse ritten inclusief aanpassingen naar mijn eigen wensen kan ik de ervaringen schrijven omdat het hier een wat langere periode betreft, waarin ik ook geen zaken zonder meer zou willen veranderen.

Na aanschaf blijkt dat het toch een geheel nieuwe fiets is waar nog niet heel veel over is geschreven waardoor het meer een ontdekkingstocht is geworden. Soms voelt dat niet fijn omdat ik hem bijna dagelijks gebruik en hij dus goed moet zijn. Aan de andere kant erg leuk omdat het allemaal echt nieuw is en daardoor ook erg leerzaam om de nieuwe fiets te leren kennen.

Zomaar wat wetenwaardigheden op een rij

·         Hoogte van de fiets duidelijk te laag voor de meeste routes die ik rijd, daardoor (lak) schade aan de onderzijde die inmiddels is gerepareerd.

·         Banden wordt nieuwe ontdekkingstocht schade en lekke banden tot gevolg. (later meer)

·         Vering aangepast met stijvere veren. (idem in de Quest)

·         Dubbele koplamp voor mij nu voldoende om zonder Chinese kanonnen rond te rijden.

·         Ingang best nauw. Erin stappen gaat goed, eruit klimmen is even werken.

·         Alle losse delen verdwijnen naar achteren richting derailleur.

·         Lawaai van losse delen in de fiets. (Nu dempingsmatten erin gedaan)

·         Zonder voetengaten best warm in de zomer

·         Keuze ovalen met te kleine blad voor. Zit vaak op grootste verzet. Groter blad is noodzakelijk. Welke keuze in de bergen zal ik nog goed moeten bekijken.

·         In deze fiets zit een rammel op achter derailleur geschakeld een na kleinste en de volgende  ketting wielen. (Al wel een keer terug geweest maar nog onvoldoende opgelost)

·         Minder snel dan vooraf gehoopt in de maanden buiten de zomer.

·         Deksel aan de bovenzijde ideaal om te sleutelen

Velonauten die in een DF rijden geven een realistischer beeld als degene die het niet doen. Veel aannames van wat is gehoord en wat men denkt zijn in werkelijkheid anders. Neem het Spartaanse gedrag: Mijn ervaring is dat het anders rijd maar zeker niet minder comfortabel dan de Quest.  Deze fiets past als een jas waar ik in de Quest heen en weer geslingerd kon worden.  Onder de tourkap vind ik hem zelfs stiller dan de Quest, waardoor het rijden daarmee minder onaangenaam is. Ik prefereer cabrio rijden nog steeds.

Het sturen is veel directer en de draaicirkel is aangenaam beter. Logisch omdat ik voorheen een fervent F-lite rijder was. Geen voeten gaten is wel een nadeel als je een stukje achteruit moet. Normaal geen probleem omdat ik dit nu met mijn hand kan doen, in een noodgeval erg vervelend omdat je dan hulpeloos in de fiets zit.

De lak op de fiets is kwetsbaarder dan de gelcoat van de Quest. Uiteraard is herstellen hier beter. Op dit moment ben ik nog schade vrij op de zichtvlakken.

Accu gaat in de zomer 8 uur mee in de winter loopt dit terug naar nu ca 5 a 6 uur. Te weinig om twee woonwerk ritten te doen,. Extra capaciteit heb ik ruim voldoende aan boord. Een “paar euro uit China” oplossing geeft mijn nu ook een beeld hoe vol de accu nog is.

De accu is leeg voordat er een signaal komt. Het licht valt dan in een keer uit. De claxon vind ik ontoereikend. Op een volle batterij prima maar na ca 2 uur accu gebruik een zielig toontje. Hier zoek ik nog een betere oplossing voor.

Ventilatie door de neus is in mijn geval niet voldoende. De vochtigheid in de fiets loopt zo hoog op dat ik de pedalen (bebop)  flink in de vaseline stop om een vervelend piep geluid te voorkomen. In het koudere jaargetijde komt de kou rechtstreeks naar je toe. Hier moet ik nog een plaatje monteren zodat de luchtstroom niet direct op mij gericht wordt.

De tourkap is formidabel en veel beter dan ik gewend was. De enigste rammel zit in het de bevestiging van het vizier. Deze moet ik nog apart bekijken. De gaten naar achteren zijn perfect omdat je op deze manier ook nog om kan kijken. Een beweging die ik als motorrijder ook zo doe. De oplossing voor een beslagen vizier is het pinlock systeem. Eerst heb ik het zonder geprobeerd maar deze beslaat zelfs nog als hij open staat. Met pinlock blijft je naar buiten kunnen kijken. De aanpassing op deze tourkap gedaan is een extra lexaan voorschermpje die voor het vizier op de kap is gemonteerd. Dit had ik ook op mijn andere tourkap op de Quest.

Deze zorgt voor een gerichtere dosering lucht die de kap in kan komen en bij een stevige regenbui dat de druppels niet naar binnen komen. Blijft het feit dat in het donker met regen en tegemoet rijdend verkeer het zicht even slecht is, oftewel je ziet geheel niets.

Dan de snelheid. De data van de laatste drie maanden geven een wisselend beeld. Augustus was de DF ca 1,5 km gemiddelde sneller. In september en oktober was de Quest gemiddeld sneller. Deze laatste twee maanden zijn niet geheel vergelijkbaar doordat in mijn route een verkeerslicht en een extra slinger in de weg zit waar volledig het tempo eruit moet. Ik schat dat de snelheid nu als gelijkwaardig moet worden ingeschat. Dit komt m.i. doordat ik meerdere lekke banden heb gehad met de DF. Eerst de Schwalbe One waarvan ik de wang kapot reed. Doordat ik te fors remde met een lekke band blokkeerde het wiel en schuurde de velg over de grond. Aansluitend heb ik Durano’s gereden, die (met nat weer) elke 2 a 300 km lek reden. Nu rijd ik op Continental Grand Prix ca 1600 km waarbij ik alleen na 100 km de pech had door iets scherps te rijden. Loopvlak zit er veelbelovend uit met nagenoeg geen zichtbare schade. Wel heb ik om de winter lekvrij door te komen Durano plus en een marathon pus als achterband aangeschaft. Snelheid vermoedelijk nog wat gaan langzamer worden maar lekvrij rijden in de winter heeft ook zijn voordelen. Achterband is erg moeizaam te vervangen door de kleine beschikbare ruimte in de wielkast. Zeker in de winter wil ik hier de narigheid voorkomen. Het idee om in de winter met andere voorwielen te gaan rijden waar het carbonwieldeksel niet aan vast gekit zit ga ik ook omarmen. Misschien ga ik dan wel met een reservewiel rondrijden om evt. lekken snel op te lossen. De top snelheid bij de DF is hoger als ook de bochtsnelheid en de acceleratie. Bij ruw wegdek (zoals in de herfst met takken en bladeren en ander herfst afval) is de Quest sneller met de bredere ballon banden.

Open wielkasten  hebben het voordeel dat je de bagger sneller waarneemt en weg kan  spoelen.  Bij het achterwiel blijft dit hetzelfde. Doordat het bij de DF nog nauwer is zal er zeker vuil met het plaatsen van een band in de band gaan zitten. Tevens geven deze open wielkasten doordat het wiel wat schuiner staat een hogere bochtsnelheid. Nog steeds heb ik niet zo hard gereden dat er een wiel loskomt van de weg. Niet omvallen is voor mij toch nog steeds belangrijker. ☺

Samenvattend : Ben ik zeer tevreden met de DF. Er is aangenamer mee te rijden, zitcomfort is veel hoger. Ruimte er in is voldoende ook om lange vakantie tochten te rijden. T.o.v de Quest zijn er ook nadelen maar gemiddeld genomen ben ik blij met de huidige keuze. De gemiddelde snelheid is lager dan verwacht. Met meer ervaring en mogelijk ook hier weer een ontwikkeling in betere banden voldoet deze fiets aan mijn verwachtingen.