donderdag 29 december 2011

Terug van de Oliebollen





Op de avond van de oliebollen tocht terug naar het hotel Yvonne met haar hond Astra gepasseerd in het donker. Astra dacht dat Yvonne tempo ging maken en liep zijn eigen benen zowat voorbij. Jongen wat kan dat beest hard lopen zeg. Ik reed 40 + en kon hem niet inhalen. Maar even geremd en gewacht tot ze haar hond weer kon aanspreken waarna ik mijn weg kon vervolgen. Las wel op de blog van Kees dat ze nog weer later is aangereden door een brommobiel. Erg vervelend allemaal.
Vandaag terug naar huis samen met Mark en Nico. De vorige dag al besloten niet via de afsluitdijk te gaan. Bij Den Oever windkracht 7 met uitschieters naar 9 zou voor de racekap net even te gek kunnen zijn. Daarnaast was de conditie niet optimaal en achteraf blij dat het zo gelopen is. In de ochtend afgesproken om 8.30 uur in Avenhorn. Windkracht 6 in de rug deed de fiets makkelijk naar 50 km /h komen. In Averhorn ging het zo snel dat ik dacht Mark en Nico al voorbij gesneld te zijn. Bleek dat Mark al had geprobeerd om te bellen dat ze later kwamen ivm een lekke band van Nico. Intussen Pjotr nog voorbij zien komen in zijn nieuwe Evo K. Rond 9 uur kwamen Mark en Nico er aan gereden waarna we in vlot tempo richting Enkhuizen reden. Niet erg moeilijk met windkracht 6 in de rug. Veel was herkenbaar daar ik in de vakantie meerdere ritten vanuit Medemblik had uitgezet. Op de dijk tussen E-L stond de wind redelijk gunstig. Af en toe kwam er wel een rare windval over de dijk maar er kon behoorlijk tempo gereden worden. Bij Bataviastad even gepauzeerd waar ik het te koud vond om de fiets uit te gaan. Aansluiten laveerde Mark ons prima door Lelystad heen waar de wegen scheiden. Mark en Nico rijden over Elburg terug en gezien de wind koos ik voor Dronten naar het zuiden te rijden. De keuze bleek op zich goed, tempo viel terug naar ca 30 km/h met de wind straf tegen. Kort na de splitsing werd de lucht wel erg donker. Nu moest ik toch wel even echt de fiets uit om wat te lozen voordat het zou gaan regenen. En die regen die kwam met bakken uit de lucht. Hoop dat Nico en Mark de regen voor konden blijven. Ik zat op zich prima onder de racekap maar begon wel erg koude voeten te krijgen ondanks de verwarming. De wind had er nog steeds zin in waardoor de keuze van vizier op een brievenbus stand zetten ook niet aan de orde was. Was ook vanwege de kou niet echt fijn was. Doordat het stevig door bleef regenen toch elke keer maar weer een gaatje gezocht om te zien of de weg nog vrij was. Op een dappere bukker na ben ik verder ook niemand tegen gekomen. Voordeel was wel dat de weg hier bekend was zodat ik redelijk kon inschatten waar ik zat. Thuis gekomen met een gemiddelde van 32 km/h ondanks 2 x korte stop is toch redelijk te noemen. Totaal 300,2 km gereden in drie dagen tijd geeft een goed gevoel. Organisatoren van de tocht nogmaals bedankt. Alles is volgens mij vlekkeloos verlopen. Mocht Kees binnenkort jarig zijn een GPS in de fiets is een uitkomst als je wat ouder wordt. ☺

Camera beelden zijn helaas niet mooi. Camera heeft helder weer nodig om nog wat redelijke beelden te maken. Is meer voor de zomer bedoeld denk ik. 



















woensdag 28 december 2011

De oliebollentocht


Vandaag 28 december om 11 uur ging hij van start. Ca 149 mede velonauten in een lange reeks door de Noord Hollandse polders. Camera's van omroep Max erbij zullen begin januari 2012 nog meer bekendheid geven aan de velomobiel op zich en hoe gemakkelijk menigeen zich op deze manier kan verplaatsen. De dag op zich was winderig te noemen, maar verliep bijna vlekkeloos. Bijna?... Kees reed maar een keer verkeerd. Volgens windguru windkracht 6 met uitschieters tot max 8. Voor donderdag gaat de afsluitdijk helaas niet door. Afgesproken met Nico dat wij hem voor straf in de zomer wel een keer samen of met meer gaan rijden. Morgen wordt er ook windkracht 7 met uitschieters tot 9 Bft verwacht dus misschien ook maar beter. Wij gaan terug over de houtribdijk en gaan met de wind in de rug kijken hoe hard de fiets kan gaan.





dit hek heet voortaan....Kees





dinsdag 27 december 2011

oliebollenlucht


Vandaag de dag van vertrek naar Noord Holland. Samen met Nico uit Zutphen die er bij mij aangekomen al 70 km op had zitten op het gemakkie onderweg. Gocycles doen mij weer een professionele Velomobiel rijder voelen. Met speels gemak kan er weer tempo gedraaid worden. Na Laren rijden we door de Hiversumse Meent wat ook in de winter prachtig is om te zien. Onderweg nog een keer bijna de ketting eraf maar op een of andere manier kwam hij er weer op. Zou voor het eerst zijn met deze Quest. Onderweg een paar foto's gemaakt om Beekie te tonen dat we inderdaad door zijn stad heen gegaan zijn. Perfecte track Marcel hij was foutloos Op de pont werden wij verrast door Eberhardt van der Laan. Niemand wilde dat wij betaalden. Aansluitend door Noord Holland naar Schermerrhorn alwaar ik Nico heb afgezet. De lucht van de oliebollen kon je al bijna ruiken. Morgen het echte werk, zo te lezen bij Kees wordt die 150 velomobielen met gemak gehaald.

zaterdag 24 december 2011

Oliebollen proof

Vandaag de fiets klaar gemaakt voor de oliebollen tocht. Besloten originele Gocycle er onder te zetten om zodoende een wat lichtere loop te krijgen. Eerst de fiets maar eens schoon maken. In de wielkasten had zich een enorme hoop zand verzameld. De onderkant dito. Feitelijk sinds de aanschaf in augustus er niet veel aan gedaan. De marathon racers hebben er nu 562 km op zitten en het gemiddelde tempo is rond de 30 km/h. Het begint een beetje te wennen dat langzame rijden terwijl de inspanning nog wat hoger ligt. Afgelopen vrijdag met de wind opzij een kleine 34 km/h waar voorheen gewoon 40 km/h gereden kon worden. Als reserve band mag hij in ieder geval mee en een oude f-lite mag er ook in.
Achter bij het dekseltje van de derailleur kwam ook een enorme hoop zand vrij. Denk dat dit ook gedeeltelijk er met de hoge druk reiniger in gespoten is maar een halve kilo kwam er zeker uit. Het achterdekseltje was wel beschadigd. Denk dat ik deze bij het achteruit rijden een keer gekraakt heb. Ook was er afgelopen vrijdag een konijn waarvan ik vermoed dat hij er tegenaan liep wat in de fiets een harde klap gaf. Meestal lopen ze onder de voorwielen of tegen de hakken van mijn voeten.De 26"kojak gaat inmiddels 3647 km mee en heeft tot op heden nog geen lekkage gekend. (wel met sealand gevuld) Hier kwamen op een zestal plekken wel diverse scherpe delen uit de band.
Aansluitend de ketting na de schoonmaak beurt gesmeerd waarna de fiets weer in optimale staat zou moeten verkeren.
Net als de vorige winter nu ook de Lycra stof op de voeten gaten geplakt. Nu met oranje plakband daar de vorige keer de ducktape resten er moeizaam vanaf gingen. Een het rechter gat was enigszins beschadigd met mijn grote voeten. Deze met een vijl weer een gladde rand bezorgd.
Nu was de nieuwe camera  aan de beurt. Deze gemonteerd naast de spiegel waar normaal de extra lamp hangt. Tijdens de proef rit bleek dat deze positie te veel trilling geeft zodat ik een andere oplossing moet gaan bedenken. Beeld is nogal lastig te beoordelen omdat het alweer aardig donker werd. Tevens werkt de afstand bediening niet omdat de ontvangst aan de voorkant zit naast de lens.
Wel is er op 25 sec een leuke kreet te horen van een meisje die de fiets wel erg cool vond zo te horen.














vrijdag 23 december 2011

Nieuwe camera

Na een half jaar gaf de audi sleutelhanger camera de geest. Was er best wel blij mee geweest daar de beelden uit een dergelijk klein en onooglijk dingetje perfect waren om met de fiets mee te nemen. Helaas zijn ze niet meer verkrijgbaar dus kijken naar wat anders.

Tijdens een zoektocht kwam ik uit bij http://www.v-nix.nl/actioncam-atc5k#clips. Camera beelden vallen vind ik wat tegen gezien de prijs. Geluk bij een ongeluk op marktplaats stond er een zgan voor de helft van de prijs. Het leuke is dat de camera een afstand bediening heeft waardoor de camera onder de race kap bediend kan worden. Beelden van de oliebollentocht zullen moeten aantonen of dit een blijvertje is.

maandag 19 december 2011

Gevaarlijk glad

Vanochtend op pad gegaan met de wetenschap dat het glad zou kunnen zijn. Vanddar de route over Eemnes gekozen omdat het daar relatief minde gauw glad is en de fietspad op de Wakkerendijk bestaat uit een gravel bovenlaag die onder de bomen iets minder gauw glad zal zijn. In de polder was het compleet wit. Gedeeltelijk rijp en hagel denk ik was het fietsen zwaar. Over de Stichtse brug begon het ook nog lichtjes te regenen waardoor het begin Almere wel erg glad werd. Aan het einde van het Triatlonpad was Knipscheer ook nog eens bezig waardoor ik het laatste stuk om moest rijden en maar net op tijd op mijn werk was. De laatste 6 kilometer wel heel langzaam gereden omdat de fiets alle kanten uit glibberde. Beekie zou heel zachtjes  zeggen 27,1 km/h gemiddeld. Gelukkig voor mij is het grootste gedeelte waar ik rijd fietspad. Uit de berichten van vandaag weer duidelijk geworden, met in Amsterdam en ligfietser onder een betonwagen, dat je met dit weer erg goed moet uitkijken en geen risico's nemen. Op de terugweg niet meer de noodzaak gevoeld harder te willen rijden. De omstandigheden zijn zwaar, veel organisch materiaal op de fietspaden windkracht 4 schuin van voren, lage temperatuur en marathon rups banden erop. Aansluitend weer een stukje om moeten rijden omdat de heren van Rijkswaterstaat een kleine vrachtwagen op het fietspad hadden gezet. Compliment voor de vrachtwagen chauffeur die mij inhet drukke verkeer liet oversteken. Dat gebeurd ook heel vaak niet. Zo zie je maar dat er toch nog heren zijn in het verkeer.

zaterdag 17 december 2011

Inactiviteit voorbij


Na een week niet te hebben gefietst vanwege afrondende Black Belt training in Epe en twee aansluitende dagen waarop ik extreem laat thuis zou zijn vandaag besloten boodschappen te gaan doen in Laren om daar brood te kopen. De omgeving kende ik daar nog niet dus op zich leuk om er eens te zijn. Bij de winkel een alleraardigste mevrouw op leeftijd, die zonder dat ik haar mocht tegenspreken mij vertelde dat ik toch wel een vlaggetje op mijn fiets moest doen. Hoe ik mijn best ook deed te vertellen dat een dergelijke vlaggetje remmend zou werken op de fiets wilde zij daar niet van horen. GPS eerst richting Blaricum, ze hebben daar zelfs een bos(je), en aansluitend richting de polder gezet om nog wat extra km te kunnen maken. Vanaf de Stichtse brug bij daglicht maar eens een beetje gang maken. Ook hier valt mij op dat de Marathon racers remmend werken. Waar de F-lites zonder te trappen  ruim in de 60 km komen moet ik bij de marathon-racers flink trappen om hetzelfde resultaat te behalen. Denk dat ik voor de oliebollen tocht de F-lites ga monteren tenzij het gaat sneeuwen. Zal heel wat energie minder gaan kosten.

Voorbij Nijkerk zag ik een racer fietser die ik extreem de kans gaf aan te haken. Echter bij 22 km/h kwam hij nog niet dichter bij waarna ik maar weer door ben gefietst. Ben bang dat fietser in de regio allemaal aerodynamica hebben gestudeerd. Over de Oostdijk weer prachtige wolken luchten waar gek genoeg niet eens regen uit kwam. Na 54,4 km weer thuis van het boodschappen doen. Nog 1 week de tijd om weer wat ritme op te doen om uiteindelijk naar Noord Holland af te reizen.






zaterdag 10 december 2011

Kleine aanpassing vanwege racekap



 Afgelopen week bemerkte ik dat de racekap rechtsachter de Quest beschadigde. Niet geheel duidelijk waarom rechtsachter wel en links niet, besloten hier wel iets aan te doen. De laklaag ter plaatse was al kapot en de kleur meegenomen door de racekap.
Op de plaats waar de kap de fiets raakte met schuurpapier de vorm afgevlakt. Dit is nu net zichtbaar dus zal iets zijn tussen de 1 en 2 mm. Daarnaast de scherpe rand van de racekap  bewerkt met schuurpapier waardoor deze iets is afgerond. Zou bij een volgende keer de race kap er tegen aan komen dan is er minder kans dat er zoveel verf vanaf geschraapt gaat worden.
Tweede aanpassing ligt ter hoogte van de schouders. Na de ervaring op 7 september 2009 de Quest op zijn kant te hebben gelegd na iets meer dan 1000 km gereden te hebben bleken de handen en de schouders wat kapot te zijn. De handen is eenvoudig op te lossen door handschoenen aan te trekken de schouders wat lastiger omdat deze klem zitten onder de kuiprand. Klem zitten is wat overdreven maar bij mij past het net. Afgelopen oktober bij Velomobiel langs geweest http://questikel.blogspot.com/2011_10_01_archive.html waarbij mijn grote lichaam wat beter pas in de Quest werd gezet. Daarbij is de bovenrand een beetje ruimer gemaakt (zie foto). Van Ymte twee schuimblokken mee gekregen die ik nu op maat heb gemaakt en in de kuiprand heb geplakt. Mocht er nu nog ene keer wat gebeuren dan zal dit schuim de grootste klap opvangen bijmijn schouders en niet meer de rand alleen die destijds als afdruk in mijn schouder was achter gebleven.




.





dinsdag 6 december 2011

Wederom velomobiel ontmoeting om 4.45 uur

De eerste keer was in de dicht mist http://questikel.blogspot.com/2011/11/verbaasd.html nu op bijna dezelfde plaats opnieuw gesignaleerd. Kleur rood, gok een Quest en schat dat hij of zij uit Almere komt. Zou ook nog net Huizen kunnen zijn maar ga dat vast er nog een keer uithalen als we elkaar vaker tegen komen. In ieder geval was de claxon goed hoorbaar.


Verder vandaag weinig nieuws. Marathon racer ga ik er af halen om in de winter te gaan gebruiken als er sneeuw ligt. Zit maar een voordeel aan langzame banden..... je hoeft niet meer af te remmen voor een bocht. Denk er sterk over de F lites weer te gaan plaatsen. Ondanks de op de foto zichtbare regenluchten ga ik het risico aan. Met de sealand van Joe heb ik uiteindelijk maar 1 x van de 5 x de band vervangen. Aansluiten preventief na ca 2000 km wisselen kom ik net de winter door.


maandag 5 december 2011

Rupsbanden

Net als afgelopen zaterdag vandaag flinke wind, maar nu weer de normale en vergelijkbare route gereden. Door de straffe wind (5 bft) ozo eerst maar richting Eemnes gekoerst zodat na een km of 10 recht op de kop de rest in betrekkelijke luwte gereden kan worden. Het tempo was erg moeizaam te vast te houden wat uiteindelijk resulteerde in een 30 km/h aankomst. Op de terugreis de wind lekker mee (4 a 5 bft). Het viel mij op dat ik echt mijn best moest doen om de 40 km/h aan te tikken. Dit in vergelijking naar de F lites die dan boven de 50 km/h gaan. Bedacht zelfs of ik een lekke band zou hebben zo moeizaam ging e.e.a.  vooruit. Thuis gekomen zie ik een 31,2 km/h uur staan waarvoor ik ook nog eens hard gewerkt heb. Hartslagen uitgelezen bevestigen dit beeld. Waar normaal 118 tot 122 slagen gemiddeld staan komt hij nu op 132 uit.
Thuis gekomen de banden gecheckt. Achter zat een 5.3 bar in was 5.5 bar en nu maar op 6 bar weggezet. De beide Schwalbe Marathon R(ups)acer stonden keurig op 5.5 bar en deze ook maar op 6 bar weggezet.
De zoektocht moet dus worden voortgezet daar ik de indruk heb dat de Kojak nog iets sneller waren. Toch Kees van Hattum's perfect moiree maar eens proberen hoewel die uit de test van dec 2010 bij Wim Schermer ook duidelijk achterblijft op de F lites.
Wat ik wel vreemd vind is at ik twee jaar met de kojaks heb gereden en nu in de carbon versie ff niet meer sneller kan. Zouden de F Lites de spieren laten slinken?
Mooie regen wolken

Inde ochtend zelfs onweer erbij en in de middag net als in de ochtend mooie stort buien. Geweldig die regen kap boven mijn hoofd.

zaterdag 3 december 2011

krieken, kriekt, heeft gekriekt

Vandaag een mooie rit gepland door de polder naar Wezep en over de Veluwe weer terug. Had ik onder laatst de wens uitgesproken dat het wel eens mocht gaan regenen nu was het dan zover. Bij het krieken van de dag, het was nog net donker,geeft het een super goed gevoel als je lekker beschermd onder de racekap zit. Windkracht 6 bft de eerste 8 km op de zijkant deden mij besluiten de racekap ook maar even vast te houden. Tenslotte is het water van het randmeer maar een meter of tien weg en ik zou er uiteraard achteraan springen als de kap er af zou waaien maar erg aanlokkelijk is dat nou ook weer niet.
De Schwalbe Marathon racer: Het is nog steeds niet de F lite maar dat is waarschijnlijk ook geen eerlijke vergelijking. Met de wind mee kon ik wel de 45 km/h halen maar de F lites hadden zeker boven de 50 km/h gehaald. Ondanks een km of 10 zandweg een paar keer fout rijden toch nog met bijna 31 km/h Wezep gehaald.
In de bloemenwinkel kwam ik een aardig meisje tegen die Quemo (Nemo) kenden. (hart groeten van Sifra). Zo is de wereld weer klein.
Op de terugreis met wind tegen ging het vanzelf wat zwaarder. Wind was keurig gedraaid naar het westen en afgenomen in kracht zoals voorspelt en de snelheid zat er niet echt meer in. Tijd om eens een paar foto's te maken van een Buizerd troep meeuwen met nog wat in de lucht. Tevens ook molens. Ze staan dus eer dus niet alleen in Noord-Holland. Na 134 km weer thuis. Eind van de maand naar de oliebollen moet wel de voetverwarming er weer in. Dat was vandaag eigenlijk net wel nodig. Met de kou kan ik nu zeggen het heeft een beetje gekriekt.