Reparatie en onderhoud

Geen paastreffen voor mij. Nog erg veel te doen en met het paasweekeinde daar mooi gelegenheid voor. Afgelopen zaterdag eerst maar eens een flinke roetsrit rijden. De vorige twee ritten waren kort ter kennismaking en gaven tevens een stuk vertrouwen. Nu eerst richting Nijkerk dan via Bunschoten naar Baarn en via Eemdijk weer retour. Nu merkte ik wel dat ik spieren gebruik die in de Quest in rust blijven. De rit werd totaal 31 kilometer en was net ver genoeg. Volgende ronde plan ik om het randmeer een goede 40 kilometer en tevens twee
klimmetjes op de bruggen over het randmeer. Ik bemerkte dat klimmen met de roeifiets andere koek is dus dat beloofd nog wat. Vandaag besloten de Quest te repareren. Ik had een nieuwe kleerhanger gekregen tezamen met O ringen van de goede dikte voor het geleide wiel en nieuwe wieldoekjes. Ergens ben ik er een verloren onderweg. Voor de bij het demonteren van de kleerhanger bemerkte ik dat ook het achterwiel eruit moest om bij de bouten te kunnen komen die de kleerhanger vast hielden. Toch nog iets meer werk maar wel een mooie gelegenheid om alles weer grondig schoon te
maken. Veel droog zand kwam eruit dat in gewicht bij regen tocht vast wel wee reen kilo of meer zal zijn. De as ging er gemakkelijk uit doordat ik die als een eerder met veel kogellager vet had teruggeplaatst. Wat mij opviel was dat de nieuwe kleerhanger zwaarder aanvoelde. Dus gelijk maar eens gewogen en inderdaad ca 60 gram zwaarder. Ik verwacht dat dit in de dikkere buis zit waar de scheur altijd optreed. Verder verschilden ze niet van vorm dus denk ik dat ik al een nieuw type heb gehad die evengoed is gaan scheuren.De achterste cassette lijkt nu bij bijna 28000 kilometer de tanden enigszins
te slijten. Zou dit voldoende zijn om de vakantie

goed door te komen? Is in ieder geval het kleinste kettingwiel dat ik vaak gebruik op het middenblad. Klein rondje gemaakt om te checken of alles functioneerde zodat ik morgen weer zonder problemen kan gaan forensen.

Beter roetsen en defecte kleerhanger

 Vandaag een prachtige dag met volop zon. Dit nodigt uit tot een tweede rit op de roeifiets. Voor mijzelf al met iets meer zekerheid op pad met de ervaring van de vorige keer.  Na de eerste 100 meter had ik gelijk de slag te pakken waarbij het koord van het stuur nu mooi strak gehouden kon worden en het klappen van het koord voorkomen kon worden. De knoop die onderop gelegd moest worden was een dubbele acht maar voorlopig houden twee enkele knopen het ook. Waar ik de vorige keer nog de hele weg nodig had ging het nu al een stuk beter. Af en toe een rare slinger vooral als ik meer tempo wilde maken Tot tweemaal toe de Bebop er uit laten schieten. Dat gebeurd mij in de Quest eigenlijk nooit en boven dien heb ik vier compleet nieuwe ringen op de pedalen gemonteerd. Mogelijk wordt het tijd voor nieuwe clips. Deze gaan inmiddels weer een 15000 km en een kleine 1,5 jaar mee.

Onderweg wel leuke aandacht gehad. Een ouder echtpaar dat het toch wel heel bijzonder vond dat deze fiets zonder ketting werd aan gedreven. Daarnaast werd ik twee maal door een wielrenner gepasseerd. De eerst was een dame die vriendelijk groette en de fiets eens goed bekeek. De tweede was een man die opmerkte dat ik toch wel erg hard ging. Dat laatste voelde dan weer goed. Ik kon op dat moment met windje mee tegen de 30 km/h fietsen wat dan ook gemakkelijk ging. Veel harder fietsen gaat nog niet zonder veel slingeren maar al met al ging het prima. Af en toe de armen iets meer ontlasten gaf mij het idee veel meer kilometers te kunnen maken. Voor vandaag sloot ik af met 16,65 km voor een volgende mooie dag durf ik de 40 wel in zicht te krijgen.
Onderweg nog even bij de palendijk naar de botters gekeken. Ook hier merk je dat het mooi weer is waar veel mensen er op uittrekken.
Afgelopen woensdag op mijn werk nog een kleine uit gevend

over de Quest en tevens waar het zwakke punt van de fiets ziet, kwam ik spontaan tot de ontdekking dat ook bij mij de klerenhanger gescheurd is op de bekende plaats. Gelijk Ymte gemaild en hij gaat er een opsturen per post. Ik ben benieuwd of ik de nieuwe verbeterde versie al had of nog steeds de oude. We zullen zien. Maandag wil ik nog wel proberen voorzichtig op mijn werk aan te komen. Tijdens de Euro tour had ik Wilfred met zijn  gezien die ook rustig kon door rijden naar huis. Dat terwijl bij hem het geheel gebroken was.
Wordt vervolgd.

Eerste roeifiets kilometers

Een maand met fantastisch mooi weer voor eind winter begin lente gaf de mogelijkheid om weer volop cabrio te rijden met de Quest. Tempo schiet omhoog als het tegen de 20 gr C wordt terwijl ik het juist rustig aan wilde doen. Nu ik de winter heb door gereden op de F lites merk ik opnieuw het verschil v.w.b. de temperatuur. Deze temperatuur is van groter invloed als de keuze van de banden. Volgende winter nog maar eens overdenken wat ik ga gebruiken.
Afgelopen weken de roeifiets maar eens goed bekeken. De aandrijfkabels waren er aan toe om omgedraaid te worden. Dat gaf mij tevens de gelegenheid de vaardigheid eigen te worden. Kostte ondanks de instructie video's best wel enige tijd om de kabels goed op zijn plaats te krijgen. Mocht ik tijdens een rit een kabel moeten vervangen dan zal dat best nog lang duren voordat e.e.a. er weer goed op zit.
Vandaag dan maar de fiets bij de horens gevat en de eerste kilometers in de polder afgelegd. Twee jaar geleden had ik al een keer proef gereden. Naast deze ervaring is het rijden van de Optima Baron ook nog van invloed dat ik vlot met de fiets kon wegrijden. Probleem zat hem in de eerste kilometers in de coördinatie. Met de benen drukte ik vlot af waardoor de stuurkabel los kwam te hangen en bij aantrekken een lichte klap kreeg. Dit zal vast de oorzaak zijn geweest dat de stuurkabel los kwam. De knoop zat hier niet erg stevig vast. Bij het fietsen had ik wel de halve weg nodig omdat een rechte lijn net te moeilijk was. Al doende leert men en na een paar kilometer had ik de snelheid op 23 km/h zitten. De armen en benen begonnen soepel op elkaar in te spelen. Alhoewel soepel? De beweging van het roeien gaf al gauw aan dat de spieren van de armen niet vele gewend zijn in een ligfiets. Op de terugweg gauw het tempo opvoeren om te zien hoe snel het kan gaan. Helaas bij ca 29 km/h kwam opnieuw de stuurkabel los. Deze nu maar met een dubbele knoop vastgemaakt. Aansluitend rustig naar huis terug roeien waarna de eerst 7 kilometer gemaakt was. Komende periode maar langzaam opvoeren. Wel het idee dat ik deze manier van voort bewegen vaker gaan gebruiken.