Afscheidsrit

Vandaag voor de laatste keer deze vakantie lekker ontspannen op pad. Opnieuw de route naar Ede gekozen om alvast wat bekendheid op te doen. Als het over een maand de vaste route gaat worden ziet het er in het donker vast wat anders uit. Nadat de eerste keer veel  vertragingen  kostte heb ik de route opnieuw gemaakt met de opgedane kennis. Veel gevaarlijke overgangen ben ik gelukkig kwijt al blijven er nog steeds een paar over. Wel kon er al redelijk tempo gedraaid worden zonder dat ik mijzelf tot grote inspanning heb gedwongen. Uiteindelijk stond er een gemiddelde van 32 km/h en dat kan vast nog iets harder. Het stuk tussen Nijkerk en Amersfoort is hierin het meest vertragend. Eenmaal na Stoutenburg is er redelijk 35 tot 38 km weg te trappen. Dag geeft de burger weer moed. Onder weg veel militaire voertuigen uit de tweede wereld oorlog tegen gekomen. Fraai gezicht om deze oude voertuigen te zien.  Even goochelen leverde dit op http://www.barneveldsekrant.nl/plaatsnamen/achterveld keep_them_rolling_doet_achterveld_aan_28313017.html

Na op visite geweest te zijn in Ede heb ik de route verder gevolgd richting Otterlo /Harskamp. Het eerst stuk ging dwars door de bossen heen en bleek uiteindelijk het woord fietspad niet echt te kennen. Ik reed op een gegeven moment ca 5 km/h met een hartslag van 150 om even aan te geven dat het best een rul zandpad was. Wel was het fantastisch om heerlijk door de bossen te toeren. Bij Kootwijkerbroek reed ik kilometers lang door de heidevelden en hier was goed te rijden. Het pad was hard en de voorwielen reden net wel net niet op het gras. Hier op een bankje heerlijk mijn eten genuttigd en kunne genieten van de bloeiende heide. Daar vloog een Chinook helikopter over die echt heel laag vloog. Had even het idee dat ze brand aan het blussen gingen maar miste de grote zak die er dan onder hangt. Zal wel oefenen geweest zijn maar laag was hij zeker.

Uiteindelijk raakte ik in de buurt van Koudhoorn / Putten wederom op een rul zandpad. Hier bleek geen doorkomen meer aan. Een ruiter vertelde mij dat het fietspad ongeveer evenwijdig een paar honderd meter verder liep. Een wat onduidelijk pad in het bos ben ik ingegaan die uiteindelijk als een soort ATB route door het bos slingerde. Ook hier sneed de Quest, niet geheel moeiteloos trouwens, doorheen. Af en toe gingen mijn armen buiten boord om de fiets niet te laten om slaan. Uiteindelijk kwam ik weer op een zandpad terecht waarbij er twee paarden behoorlijk de schrik in de bene kregen van de Quest. Uiteindelijk durfde er een toen ik stil bleef staan , zij het schichtig toch langs te kopen de ander koos het hazenpad. Aansluitend weer richting het randmeer waar ik bij strand Nulde er op draaide en een daarna voor mij bekende route weer huiswaarts reed.

De route gemaakt met open fietsmap geeft toch wel erg vaak een onbegaanbaar stuk door het bos op. Toch was het tweede gedeelte van de route heel aardig die met wat aanpassingen als een toeristische route terug van huis vast nog wel eens gereden gaat worden. De terugreis was ca 60 km lang maar over hele grote stukken wel erg aangenaam om te rijden. Een donkere regenlucht bleef noordelijk in de Flevopolder en zo heb ik de hele vakantie droog weer gehouden op een paar minuten in Zeeland na. 104 kilometer gereden.

Thuis gekomen waren de nieuw bestelde schoenplaatjes binnen gekomen. Duidelijk slijtage verschil te zien. Wel had ik onderweg bemerkt dat van het linkerpedaal de ene kant nog wel functioneerde alhoewel er wel enige ruimte te bespeuren was en de andere kant geheel niet. Wim gelijk maar gevraagd of hier ook losse onderdelen voor te bestellen zijn om zodoende weer perfecte combi te krijgen.

Wisselend landschap

Vandaag de richting uitgegaan van Ede om een vlotte woon werk verbinding te gaan zoeken. Op de fietsersbond een route uitgezet voor race fietsers en een route van ca. 43 km kwam er uit. Nou heb ik niet gelijk de verwachting dat ik een even snelle route zal krijgen als nu in de Flevo polder, toch viel de eerste keer mij niet mee. Uiteindelijk kwam ik in Ede uit op net geen 30 km/h gemiddeld, iets wat ik naar Almere rijd als het sneeuwt. Maar goed voor een eerste keer met een paar keer mis rijden weet ik het in ieder geval te vinden.
Wel moet gezegd worden dat de route vrijwel elke stedelijk gebied meed. Zo scheerde ik twee maal langs Amersfoort en werd de route bij Achterveld zelfs omgelegd om niet door de dorps kern te hoeven rijden. Daarnaast zijn er nog vele mogelijkheden die langzaamaan nog ontdekt moeten gaan worden. Veel stukken zijn voor race fietsers ook wat gemakkelijker af te leggen om dat er relatief veel haakse bochten genomen moesten worden. Ook werd het traject een aantal keren door een natuur gebied gelegd wat de uiteindelijke snelheid niet ten goede kwam.
Enigste nadeel dat ik ondervond waren een paar oversteken op gevaarlijke wegen in on overzichtelijke bochten. Dit gaat vooral lastig worden als ik de racekap ga gebruiken waarbij omkijken een lastige zaak is.

Gisteren alvast nieuwe schoenplaatjes bij Wim besteld omdat het hinderlijk uit de pedalen schieten wel lastig en pijnlijk is. Wim gaf al aan dat ze vandaag worden opgestuurd. André had mij nog getipt dat op ligfiets.net info. stond om de plaatjes in de bankschroef iets kleiner te maken. Dit scheelde inderdaad maar had het euvel niet geheel verholpen. Toch was het ruim voldoende om de rit door te zetten richting de Betuwe hetgeen ik mij voor genomen had toen ik deze rit had gereden. Blijkt al weer een jaar geleden te zijn. http://questikel.blogspot.nl/2011/08/langs-de-rijn-op-20-aug-2011.html.
De richting er naar toe was prachtig helaas alleen af en toe de fiets uit om een velomobiel onvriendelijke passage te nemen. Gelukkig kon ik dit wel geheel zelf doen zonder hulp. De paden waar ik aansluitend overheen reed vergoeden weer veel.
Het tempo kon in de Betuwe wel weer omhoog. De wegen zijn hier redelijk rechttoe recht aan hooguit dat de fietspaden bij kruisingen wat bochtig zijn.
Bij Maurik koos ik er voor om in het centrum wat brood en drinken te kopen pom later te kunnen nuttigen. Als ik alleen rijdt heb ik vaak de neiging om niet of weinig te stoppen. Bij ritten van 200 km is het toch beter om af en toe enige rust te nemen en ook te kunnen genieten van de omgeving.
Het weer was in ieder geval prima weinig directe zon en een temperatuur van rond de 25 grC met een windkracht die niet boven de 2 Bft uitkwam.
 Richting Woerden en Breukelen werd de route iets onduidelijker. Een paar keer liep deze direct een weiland in waardoor ik uiteindelijk mijn eigen richtingsgevoel weer een kon gebruiken om op de route terug te komen.
Langs het Amsterdam-RIjn kanaal kreeg ik spontaan last van een TIS. Kon hem vrij gemakkelijk winnen omdat de trein stil stond, maar toch voorlopig wel gewonnen☺. Opvallend was de pont over het Amsterdam-Rijn kanaal. De overtocht hoefde niet te worden betaald. Volgens de pont baas omdat in een ver verleden de notabelen in de buurt dit hadden bedongen. Wat een wijze mensen toch nietwaar? Na de Loosdrechtse Plassen aangedaan te hebben, waar je door de begroeiing verder weinig of niets van ziet, kwam ik via de Hilversumse Meent richting Laren weer in de Eemlandse polder terecht. Over de gehele dag gezien was het een prachtige steeds wisselende omgeving waarbij ik de vergezichten met water toch het mooiste blijf vinden. 190km gereden.
 
   

  

 

 

Bebop pedalen

In de vakantie al een paar keer flink hard uit het linker pedaal geschoten dus werd het tijd de zaak eens los te halen om ter bekijken. De pedalen zelf bevallen uitstekend dus is het zaak om e.e.a. weer opgelapt te krijgen. Nadat ik de schoenplaatjes grondig heb gereinigd ben ik de zaak gaan meten om te zien of ik verschillen kon ontdekken. Het linker pedaal los geschroefd en deze op beide plaatjes uit geprobeerd. Duidelijk dat het linkerplaatje in twee richtingen meer speling vertoont dan de rechter. Met de schuifmaat meten kom ik tot ca 0,3 mm verschil terwijl als ik hem in klik het idee er is dat er meer verschil zou zijn.
Visueel lijkt het alsof het stukje metaal dat de verbinding maakt  iets meer schuin is afgesleten, verder is er weinig verschil te zien.
De pedalen zelf hebben ook duidelijke slijtage vlakken. Deze onderdelen zijn wel te demonteren maar weet nog niet of deze los te bestellen zijn.
Voorlopig eerst maar nieuwe schoenplaatjes besteld de er ca 11500 km op hebben zitten. Geen idee wat hier een maatstaf voor is maar misschien hebben anderen daar ervaring mee.

 Morgen (voorzichtig) een route naar Ede uitproberen om te zien hoe ik fijn en veilig die richting uit kan komen.

Heb getwijfeld over Belgie

Vandaag een rit uitgezet over de zuid zijde van Zeeland. In mapsource een rit samengesteld van 159 kilometer echter niet goed opgelet. Doordat de route over Belgisch grondgebied liep heeft mapsource die geladen werkt met een Nederlandse fietskaart waardoor de route niet werd doorgerekend. Gevolg was dat ik vandaag de globale lijn ben gaan volgen met als gevolg nogal een keer wenden en keren. Het eerste gedeelte, een kilometer of 40, was het einde van de vorige rit in omgekeerde volgorde. Opnieuw zag ik het industrie gebied opdoemen alleen nu zou ik er dwars door heen fietsen. Dit is een keer wat anders als dwars door mooie natuur gebieden.
Eenmaal aangekomen op Belgisch grondgebied de Europe NT kaart geladen om enig zicht te hebben op de wegen. Het eerste gedeelte was ondoenlijk om een pad te vinden waarop ik kon fietsen. Dit werd een vierbaans autoweg waarvan ik sterk de indruk had dat ik er niet mocht rijden. Geluk bij een ongeluk het  er was heel weinig verkeer. Na een kilometer of vijf kwam ik gelukkig weer op een fietspad terecht waar na ik wat meer aandacht aan de omgeving kon geven. Bleek het haven gebied van Antwerpen te zijn wat op zich best groot is. Veel olie op en overslag en raffinage van olie waarbij de gassen op verschillend plaatsen met veel herrie werden afgefakkeld. Op zich best leuk er door heen te rijden maar het was allemaal best groot en op een gegeven moment heb je het wel  gezien. Uiteindelijk werd de skyline van Antwerpen zichtbaar en heb ik  maar eens uitgebreid gegeten en gedronken. Nu kwam toch wel het lastigste deel van de tocht. Met de fiets was het niet mogelijk af te slaan voor Antwerpen waardoor ik er dwars door heen moest. Op een gegeven moment kon ik wel onder de Schelde door  waar je met een lift een meter of 30 naar beneden wordt gebracht. http://nl.wikipedia.org/wiki/Sint-Annatunnel  Uiteindelijk was ik de Schelde gepasseerd maar nog niet uit het stedelijke gebied. Kostte veel tijd en inspanning om hier weer uit te komen. Schat dat ik bij elkaar wel een 40 tot 50 kilometer met veel remmen langzaam rijden en slechte fietspaden heb gereden waarbij de Nederlandse omstandigheden duidelijk veel beter zijn. Daar ik van de geplande route af was heb ik uiteindelijk de fietskaart de rit naar Breskens laten door rekenen. Uiteindelijk werd dat weer een fiets feest met prachtige wegen door Zeeuws Vlaanderen en namen van dorpen waar ik nog nooit van had gehoord. Wat dacht je van Biervliet, Sasput en Nummer Een? In Breskens aangekomen eerst maar eens water en cola gekocht omdat ik door de voorraad heen waas geraakt. Op zich een heerlijke dag rond de 23 grC met een beetje sluier bewolking alleen ben ik in totaal wel 10 uur onderweg geweest. In dit deel van Nederland kennen ze niet echt Velomobielen wat op zich leuke reactie en gesprekken mee bracht. Ook veel Duitse vakantiegangers die een kijkje kwamen nemen waarna ik maar weer gauw de fiets in ging omdat er inmiddels een dikke 20 mensen zaten te kijken hoe ik mijn cola opdronk. Op de veerboot mocht gelukkig de Quest op de boot alhoewel er bij de kassa nog wel even navraag werd gedaan. In een ijltempo van 27 km/h ging de Fietsboot richting Vlissingen waar ik na 215 km weer op start plaats uitkwam. Bij deze 215 km zitten wel een kilometer of zeven varen met de Ferry die de GPS wel heeft geregistreerd maar uiteraard de kilometer teller van de Quest niet.
Moe maar voldaan ondanks  de Belgische narigheid weer een heerlijke dag gehad.

 

Bespiegelingen

13 aug 2011 de dag waarop er iets zou gebeuren dat ik na mijn geboorte nog niet eerder heb meegemaakt. De groei en de bevalling was in een week of vier achter de rug en tijdens de groei leerde ik in snel tempo wat deze wereld inhield. Op zich veel aardige mensen die in dit wereldje elkaar op enig moment vinden dan wel opzoeken. Daarin ook allerlei maten van groot naar klein. Zaterdag 13 augustus was een droge bewolkte dag en instinctief wist ik dat er iets stond te gebeuren. Nadat er al meerdere bezoekers waren gearriveerd kwam er in een gehavende fiets iets aanrijden waar ik wel van schrok. De gedaante die daaruit kwam kon er in ieder geval wel uit maar was op zijn zachts gezegd iets groter dan gemiddeld. Nou is de grootte een ding, maar die fiets zag er uit als of er een paar oorlogen mee gevoerd waren. Het was duidelijk het was de nieuwe eigenaar.
Langzaam kwam ik bij van de schrik en werd er in de loop van de ochtend flink in mijn binnenste geroerd om elke millimeter die er in een fiets zit te gebruiken om maximale ruimte te krijgen. Na ruim twee uur was het tijd om los gelaten te worden. Op zich heb ik niets tegen snelheid maar om aan elkaar te wennen was het beter geweest wat rustiger aan te doen. De eerste waarschuwing kwam al na acht kilometer op een rotonde. Met veel te hoge snelheid werd deze genomen waardoor ik mijn wielen niet meer aan de grond kon houden.Tot twee maal toe werd e.e.a. gecorrigeerd zodat ik niet omsloeg en uiteindelijk werd besloten dat mijn rechter voorwiel maar een stoeprand moest nemen. Gelukkig geen schade alhoewel het erg zeer deed.
De rest van de maand ben ik regelmatig uitgelaten. Stukken van Nederland bewondert al hoewel een pad langs de Rijn dermate gevaarlijk was dat ik aan mijn voorganger moest denken. Toch bracht ik het er telkens goed vanaf waardoor ik langzaam maar zeker wat vertrouwen begon op te bouwen.
Ik heb niet het idee dat mijnheer heel erg tevreden was, oké ik slaap dan binnen en wordt goed verzorgd, maar elke keer waren er wel wijzigingen aan mijn uiterlijk. Licht moest er in grotere mate komen dus kwam er naast mijn spiegel een soort van bouwlamp te staan. In het binnenste van mijn banden kwam een plakkerige troep erin, het schuimdeksel vindt hij ook maar niets want er moest zo nodig een rare hoed bovenop en last but not least een nieuwe demper waardoor ik in ieder geval het enorme gewicht wat beter kan opvangen.
Gelukkig heb ik het laatste jaar ook veel positieve dingen bemerkt. Ik wordt tenminste gebruikt naast de vele woon werk ritten waarbij uit meerdere parcoursen kan worden gekozen ook verschillende ritten het land. Tot eind december wel heel gezellig de oliebollen tocht werd bezocht. Vele soortgenoten gezien waarbij mijn positie lang niet de slechtste was. Begin dit jaar winterse taferelen waarbij de stuurkunst en veel geluk er voor zorgen dat ik een ruime 180 gr draai zonder schade kon maken. Bont werd het in februari waarbij ik total bevroren  bij -10 grC door de nacht ging . Vrijdag 3 februari was het bingo op de terug weg tussen de 15 en 20 cm sneeuw. Mijn wraak: hij moest er uiteindelijk uit om een viaduct over te lopen. Moet hij maar eens gaan afvallen.☺.
Veel in het donker gereden met een 1400 lumen lamp naast de spiegel. Met deze lamp durfde ik op de bochtigste stukken redelijk voluit gaan. Konijnen en reeën ben ik achteraan gereden, egels omheen geslalomd vele vossen gezien en in de zomer ook een aantal kamikaze vogels. Uiteindelijk ben ik nog bijna krasvrij na 11179 kilometer. Op naar een volgende jaargang waarin hopelijk weer veel mooie kilometers worden gemaakt.

Even roetsen

Vandaag een afspraak gemaakt met Derk Thijs uit Middelburg om een roeifiets uit te proberen. Aansluitend zou ik Zeeland doorkruisen van west naar oost om op deze manier zo op deze manier zoveel mogelijk van Zeeland te zien. Vandaag wat later op pad om rond tien uur in Middelburg te arriveren. Even snel het adres in getoetst in de gps bracht mij echter naar een plek waar ik Derk niet kon vinden. Een telefoontje later bleek ik wel in de buurt te zijn op Koorkerkhof 10 ipv Koorkerkstraat 10. Na hartelijk te zijn ontvangen in een prachtig ouderwets gezellige werkplaats en uitleg van de meester zelf mocht ik op een roeifiets richting een autovrij plein een paar rondjes roetsen. Al zeg ik het zelf ik leerde het best snel. De coördinatie benen en armen was nog het lastigste om het koord strak te houden en hier moest ik gedurig blijven nadenken. Na afloop kreeg ik het aanbod een fiets te kunnen huren voor een periode om te bepalen of ik ook daadwerkelijk mee zou rijden. Ik neem het mee in mijn overweging mogelijk begin volgend jaar omdat ik in oktober eerst een nieuwe job in Ede ga doen en dan liever in de herfst en winter met de Quest ga rijden.
Na Middelburg de route opgezocht richting Schouwen-Duiveland, Tholen en terug naar Zuid-Beveland.

Het weer was perfect rond de 20 gr licht bewolkt windkracht 3 afnemend naar 2 uit het noorden. Tempo kon de hele dag 40+ gehouden worden. Op zich voor mij een test om te zien of ik dat de gehele dag vol kan houden. De route vond ik mooier als  afgelopen dinsdag met mooie lange stukken en iets minder door dorpjes heen. Schouwen-Duiveland nu van zuidwest naar noordoost gereden waarbij de wegen mooi breed waren en het vele fiets verkeer met gemak kunnen ontwijken.Aansluitend de Philipsdam op om richting Tholen te fietsen. Hier kon het gas er lekker op en met de wind schuin achter liep de snelheid met enig gemak op naar 45 - 50 km/h, maar hier zette ik de rem er een beetje op aangezien ik wel 180 km wilde gaan rijden vandaag.

Na Tholen kwam ik terecht op het industrie terrein van Bergen op Zoom. Hier had ik geen fietskaart van geladen zodat ik kort verkeerd reed. Ik vond het pad echter gauw terug waar de route gepland was en moest wel even kort de fiets uit waar ik maar net de draai kon maken. Na ca 500 meter eindigde dit pad en g de ding over op een schuin stuk dijk. Eerst maar eens mijn brood op eten om te bedenken of ik terug ging of het risico nam de dijk over te rijden. Aan de bovenzijde leek het niet echt schuin dus de stoute schoenen aan getrokken en de Quest de dijk opgeduwd en gaan fietsen. In het midden werd het nog even spannend maar na ca 1 kilometer kwam ik weer op de normale weg terug. Nu was het nog een kleine 60 km richting Heinkenszand. De route liep een groot gedeelte buitendijks langs de Westerschelde. Deze eindigde abrupt zonder aankondiging voor een hek met een verboden voor fietsen bord. Enigszins overtrokken voor een velomobiel maar dit zal vnl voor ATB bedoeld zijn. En deze kant is alles een beetje groter Na de sluizen bij het Schelde Rijnkanaal , waar de weg langzaam naar de Quest toe kwam, was er aan de overzijde veel industrie te zien. Ook de schepen zijn hier van een groter formaat zodat ik eindelijk niet meer het randmeer 

  gevoel had wat op de Oosterschelde wel het geval is. Na 180 kilometer weer thuis gekomen waar het laatste vocht dat ik bij mij had het laatste half uur op was. De warmte zorgt ervoor dat het verbruik veel hoger was dan twee dagen daarvoor. Ook aan het einde van de rit kon het tempo gemakkelijk vast gehouden worden. Mogelijk dat ik Kinderdijk nog ga bezoeken maar dat zal dan een bijna driehonderd kilometer rit worden. In ieder geval ga ik richting Terneuzen Zeeuws Vlaanderen nog bezoeken. Enige bewolking zou voor mij wel prettig zijn aangezien

de zon redelijk huis gehouden heeft in mijn gezicht.