De zomer tegemoet

Winterse tijden zijn iets meer voor mij. Warmte reageert mij lichaam beter op en op een dag als vandaag waarbij de temperatuur rond de 6 grC komt te liggen gaat het fietsen gelijk ook veel gemakkelijker. Een aantal zaken dragen bij aan het gemakkelijker fietsen. Afgelopen zaterdag de ketting maar weer eens gesmeerd omdat er van het geleide wiel een O-ring was gebroken die er ca 1000 km om heeft gezeten de ketting gelijk maar weer meegenomen. Daarnaast is de avondrit nu bijna geheel met licht af te leggen hetgeen op de slechte trajecten een hogere snelheid betekent omdat je beter kan anticiperen. Vooral dat laatste draagt er toe bij dat de gemiddelden hoger gaan uitvallen. Had ik op 11 feb al flink sneller gereden met toen een flinke wind mee, vandaag ging het nog sneller terwijl de wind ca 1 bft uit alle richtingen kwam. De bedoeling was lekker ontspannen naar huis te rijden maar Ederveen uit lag het tempo al behoorlijk hoog hetgeen ook in de gemiddelden begon op te lopen. Weinig rem acties behalve de drie bekende verkeerslichten die het gemiddelde laten afnemen met ca 0,7 km/h lieten het gemiddelde na Hoevelaken slechts iets van 35 km/h dalen. Aansluitend kon de laatste 17 km vol gas worden doorgereden hetgeen het gemiddelde tot een mooie 36,8 km/h liet oplopen. Dit geeft te denken dat een 40 km/h gemiddeld tot de mogelijkheden behoort als alles mee zit en er weinig verkeer op de weg zit.
Deze week de rechter band nog maar eens controleren. Het idee bestaat dat ik bij een linkerbocht geen hoog tempo er op kon zetten. Ik vermoed een lekkage die gedicht is door Joe's race sealant.
De inspanning bracht wel een hoog gemiddelde hartslag van 143 op de klokken. Geeft aan dat ik toch flink mijn best heb moeten doen.

In een andere wereld

Zaterdag de banden vervangen voor de F lites en vandaag met windkracht 6 uit het oosten bij -4 grC naar het werk. Ineens leek alles weer  kloppen. Zo gauw de wind niet geheel recht tegen was kon de snelheid met enig gemak op de 37 km/h worden gehouden. Alleen recht tegen de wind in was een 33 km/h wel het maximum. Moet wel zeggen dat de snelheid motiveerde om er een extra schepje bovenop te doen. Aan de andere kant ging dit ook wel met enig gemak waardoor het gemakkelijk vol te houden was. Aansluitemd volgt er nog een lange werkdag waarin de inspanning van de ochtend zich niet vertaalde in vermoeidheid. Uit de fiets gekomen voelde ik de snijdende wind door mijn enigszins bezwete kleding komen. Blij dat ik geen lekke band had gehad want de gevoelstemperatuur bij de wind ligt dan op rond de -15 grC. De warme douche liet ik wat langer aanstaan om de kou van de laatste minuten eruit te jagen.

Op de terug reis was het andere koek Nu was het een windkracht 4 bft uit het oosten die over de gehele rit mee werkte en een temperatuur van 0 grC. Vanaf het begin lag het tempo met enig gemak rond de 40 km/h. En de wat langere stukken ging het alweer richting de 50 km/h. Gemiddelde snelheid na 20 km incl. verkeerslichten en de doorkruiste plaatsen Ederveen en Achterveld op bijna 37 km/h gemiddeld. Aansluitend komt het slechte stuk bij Hoevelaken waar een dikke kilometer een snelheid van net boven de 30 km/h al hard is en de verkeerslichten die twee maal genomen moeten worden om weer richting Nijkerk te komen de snelheid naar 34 km/h gemiddeld dalen. Aansluitend kon het gas er weer op waardoor een mooie gemiddeld snelheid van 34,7  op het eind geklokt werd. Het was weer een feest om dit tempo te kunnen draaien en ik ben weer rondom gelukkig. De snelste gemiddelde tijd was tot op heden 33,7 km/h dus deze tijd in de winter is dan weer best knap. Het gehele traject heeft relatief veel punten waar de snelheid er volledig uit ligt. Dat maakt het knap lastig om de tijden die ik voorheen kon realiseren in de polder te benaderen. Vooral een drietal verkeerslichten en een heel slecht stuk fietspad bij Hoevelaken halen het gemiddeld onderuit. Maar eens kijken in de toekomst hoe we dit tracé anders of sneller kunnen afleggen.
 Slotconclusie is dat ik het gemiddelde tempo 3 tot 4 km sneller af kan leggen. In de tijd hier voor benodigd over het gehele traject ben je 10 minuten sneller thuis waar door het af en toe moeten vervangen van een lekke band in tijd niet op weegt tegen de totale winst.

pitstop

Afgelopen maandag ben ik op andere gedachten gekomen t.a.v. de banden keuze in de winter. De marathons had ik er speciaal onder gelegd om de winterse omstandigheden beter baas te kunnen. Deze banden heten lek bestendiger te te zijn, maar dat betekent niet dat ze niet lek kunnen. Nu echter met de marathons. Op de heenrit overkwam mij een lekke band wat op de e.o.a. manier vaak op de terugweg plaats vindt. In het centrum van Achterveld kwa de fiets tot stilstand, onder een klein beetje licht gevende straatlantaarn. Ook Joe's Race Sealant kon het gat niet dichten. Hiervan vraag ik mij af of er voldoende in zat dan wel kan de koude omstandigheden hier ook nog invloed op hebben. Eerst geprobeerd de band op te pompen om zo de sealant het werk te laten doen maar dit was niet succesvol. Al met al moest ik de band verwisselen hetgeen veel langer duurde dan normaal. Een marathon ligt er strakker om heen De omstandigheden waren lichte regen kou en donker. De reserve band was een F lite die er dan wel weer vlot omging. Met een vertraging van ca 15 minuten kon ik de reis vervolgen.
 Door het hoogte verschil in de banden kon ik wel duidelijk de scheefstand in de fiets merken, maar het tempo lag gelijk een 2 km/h hoger met die ene F lite en ging het mij gemakkelijker af.
Vandaag besloten terug te gaan op de F lites. De marathon banden hadden na 1955 km gereden al forse beschadigingen op gelopen en bleken ook niet geheel lek bestendig. Gezien de tijd die ik per dag langer nodig had op de marathons afgestoken tegen heel snel wisselen van de F lites en daarnaast de snelheid en het gemak ga ik het maandag zien en voelen.

Aansluitend mijzelf bezig gehouden met de sporing. Inmiddels ook een paar kleine lasers aangeschaft en gezien dat de hoek 3,2 gr outspoor had. Voorlopig maar een slag naar binnen gedraaid omdat ik op dit moment niet de fiets met belasting kon testen. Toch maar een bezien of dit in banden slijtage mee gaat helpen
 wat langer met de F lites te kunnen fietsen.

 

Blijven bloggen

Sunrider

Vorige maand mijzelf niet meer laten horen na de OBT 2012. Wim heeft op zijn site een duidelijk verhaal geschreven over hoe Bloggers zouden moeten zijn, echter enorme tijdsdruk kan ook in de weg staan. Ondanks het woon werk verkeer is er af en toe best wat te vermelden. In het begin van januari heb ik toch weer de marathon racers gemonteerd. De sneeuwvoorspellingen en achteraf inderdaad de uitkomsten hebben mij doen besluiten het zekere voor het onzekere te nemen. Toch is hier het gevoel niet best over. Kost mij behoorlijke inspanning om de ritten te doen. Gemiddelde  tempo is veel lager geworden (3 tot 5 km). Helemaal klagen mag ik ook niet want ik reed voor het eerst een velomobiel een aantal keren achterop. Het betreft hier volgens mij een rode Sunrider met een speciaal op hoogte gebracht, zichtbaar achterlicht. Deze heb ik nu drie keer gepasseerd hetgeen betekent dat ik dan toch harder rijd. Toch zal ik z.s.m. de banden weer vervangen voor F-lites die opmerkelijk lichter lopen. Daarnaast probeer ik wat minder op snelheid te letten en wat meer te genieten.

Daarnaast ben ik in januari meerdere keren ligfietsers tegen gekomen  o.a. een gele Quest op de weg Bunschoten Nijkerk. Blijken er ook in die richting ligfietsen te zijn die ik eerder niet ben tegen gekomen.

De eerste sneeuw

Deze maand weinig kilometers afgelegd. De start was veel belovend echter eerst een machtige sneeuwvoorspelling en later drukke werkzaamheden voorkwamen dat ik er meer kon maken. Totaal aantal was net rond de 500 km. Mogelijke gladheid was wel een zorg. Aan het eind van de periode vorst lag er op maandagochtend een behoorlijk dikke laag wit gevroren goedje op de weg waarbij de zorg om mijn fiets rechtop te houden mij noopte om de snelheid laag te houden. Uiteindelijk ging het prima alhoewel het fietsen iets zwaarder ging. Wel heb ik bemerkt dat in de kou tot ca -10grC ik geen Lycra meer nodig heb om de voetengaten af te sluiten. De stormstrip heeft hier m.i. een goede invloed op dat de kou niet meer vol door de fiets komt. Wel rijd ik met de voetverwarming in, maar een enkel shirt met lange mouwen is voldoende. Een hemd doe ik niet meer aan omdat dit uiteindelijk te warm is. Truc die ik wel toepaste bij de start even een straatkacheltje in Quest om de vrieskou er uit te krijgen. Deze warmte blijft gewoon een paar kilometer in de Quest hangen totdat het lichaam op temperatuur is.
Als laatste mocht ik de ringen van de Bebop pedalen die bij mij versleten waren opsturen naar Wim. Ben benieuwd wat Bebop daarvan zegt. Nu met de nieuwe pedalen fiets e.e.a. weer geweldig wat inhoud dat ik er gewoon niet uitschiet bij een trekkende beweging.