Terwijl ik de blog nu bijwerk rond 2400 uur breekt er een enorme donderbui los. De radar geeft twee kleine rode stipjes aan, maar ik ben bang dat we er precies inzitten. Bang vooral omdat ik de tent in het donker heb opgezet en niet veel keus had om te zien hoe het water weg zal lopen. Ik ga het merken direct.
De dag startte vanuit een jeugdherberg bij de plaats Mons. Vandaag op pad met Bjorn uit Noorwegen en z uit Denemarken. Het zou een enerverende dag worden waar duidelijk mag worden waarom zo laat gearriveerd op de camping in Laon.
Allereerst bij en supermarkt langs geweest om voedsel in te slaan en drinken. Verwachting was dat we onderweg niet veel tegen zouden komen. Tevens een vervangende bril kunnen verkrijgen zodat ik weer compleet op pad kon. De eerste tien kilometer waren wederom slecht. Belgie eenmaal uit werden de wegen duidelijk beter . De wegen waren beter maar ook het landscap begon te glooien met een hogte verschil van 50 meter op max. Hoogte van 160 meter. Stukken van ca 500 tot 1000 meter lengte naar beneden en dan weer omhoog. Bjorn uit Noorwegen was in zijn element, vooral berg op deed hij het de latste meters erg goed. Aldoende leert men dus op zijn aanraden iets minder energie gestopt in het snelheid maken naar beneden en meer gelijkmatig naar boven. Totale rit zou 140 km worden waarbij ik aan het eind wel merkte dat het best energie slurp. Halverwege. Kwamen we een ligfiets tegen waarbij ik eerst niet in de gaten had dat het Erik uit Margraten was. Erik had pech met een gebroken stuurinrichting die hij. Inventief tijdelijk met een binnenband bij elkaar hield. Ondanks dat hij een stuk terug moest fietsen heft hij het toch kunnen redden naar het volgende kamp.
Rond 1200 uur was de zon doorgebroken waardoor we de natte achter ons gelaten hadden. Zo hebben we een groot gedeelte van de middag veel plezier van. Het fietsen gehad. Tevens is de autochtone bevolking. Van Frankrijk enorm enthousiast met vele vragen maar ook ons aanhouden op drukke wegen om te vragen naar een foto. Al met al veel velomobiel reclame. Narigheid was wel de wat drukkere wegen waarbij vrachtwagen wel heel dicht langs ons heen denderen. Een paar procent over het algemeen geen Fransen gaven wat minder prettige reacties. Het kan verkeren moet je maar denken.
Verder met de rit. Onderweg kwamen wij Dieter uit Duitsland met een Evo K tegen. Dieter had de dag ervoor een lekke band gehad waarbij de velg ook behoorlijk geraakt was. Hij was al tweeëneenhalf uur aan het stoeien met lekke banden. Frustrerend in ieder geval. Omdat de plaats wat link was om te blijven staan zijn wij wat verder nar beneden gegaan om op hem te wachten. Toen Dieter eindelijk kwam was de band weer lek. Na reparatie in de volgende stad wederom een lekke band. Uiteindelijk hem geholpen waarbij er duidelijk scherpe aan de velg. Gevoeld konden worden. Deze eerst met een mes bewerkt en uiteindelijk met een schuur papier afgewerkt. Nu konden we de laatste 50 km gaan afleggen. Tijd van arriveren zou dan even na zes uur komen te liggen. Voor de zekerheid ben ik achter Dieter blijven rijden. Met nog een 15 km te rijden werd heuvel op Dieter onwel. Bijna boven stapte hij uit de fiets. Zijn gezicht schrok ik van zo grauw als hij er uit zag. Mijn eerste inschatting bleek wel de juiste, Dieter had een hongerklop en waarschijnlijk ook oververhitting. Berg op in een gesloten Evo K. Gelukkig had ik vocht in de vorm van water en vruchten sap en wat koekjes voor hem die hij met moeite weg hapte. Na ruim een half uur probeerde hij het weer waarbij het laatste gedeelte voornamelijk naar beneden liep. Vlak voor de camping werd ik tegen gehouden door een bevallige Française die voor de krant wel even een foto en een verhaal wilde. Dieter reed vast door zodat ik deze dame een tien minuten te woord heb gestaan. Aansluitend kwamen we even over achten bij de camping aan. Eerst gauw het stadje in om wat te eten, hetgeen niet echte lukte waarbij we in een supermarkt op het scheiden van de markt nog wat konden inslaan. Dieter had nudeln gekocht die hij op de camping warm maakte. Het was heerlijk en warm.
Nu na een half uur is de stevige donderbui ten einde. Volgens Bjorn stond ik op een goede plaats zodat ik geen water overlast heb in de tent. Daarnaast waarschuwde hij om voorzichtig te zijn met het schrijven over lekke achterbanden omdat de vertaling in het Engels wel eens heel cru kan zijn. Blijven toch wel Vikingen die Denen.
De dag startte vanuit een jeugdherberg bij de plaats Mons. Vandaag op pad met Bjorn uit Noorwegen en z uit Denemarken. Het zou een enerverende dag worden waar duidelijk mag worden waarom zo laat gearriveerd op de camping in Laon.
Allereerst bij en supermarkt langs geweest om voedsel in te slaan en drinken. Verwachting was dat we onderweg niet veel tegen zouden komen. Tevens een vervangende bril kunnen verkrijgen zodat ik weer compleet op pad kon. De eerste tien kilometer waren wederom slecht. Belgie eenmaal uit werden de wegen duidelijk beter . De wegen waren beter maar ook het landscap begon te glooien met een hogte verschil van 50 meter op max. Hoogte van 160 meter. Stukken van ca 500 tot 1000 meter lengte naar beneden en dan weer omhoog. Bjorn uit Noorwegen was in zijn element, vooral berg op deed hij het de latste meters erg goed. Aldoende leert men dus op zijn aanraden iets minder energie gestopt in het snelheid maken naar beneden en meer gelijkmatig naar boven. Totale rit zou 140 km worden waarbij ik aan het eind wel merkte dat het best energie slurp. Halverwege. Kwamen we een ligfiets tegen waarbij ik eerst niet in de gaten had dat het Erik uit Margraten was. Erik had pech met een gebroken stuurinrichting die hij. Inventief tijdelijk met een binnenband bij elkaar hield. Ondanks dat hij een stuk terug moest fietsen heft hij het toch kunnen redden naar het volgende kamp.
Rond 1200 uur was de zon doorgebroken waardoor we de natte achter ons gelaten hadden. Zo hebben we een groot gedeelte van de middag veel plezier van. Het fietsen gehad. Tevens is de autochtone bevolking. Van Frankrijk enorm enthousiast met vele vragen maar ook ons aanhouden op drukke wegen om te vragen naar een foto. Al met al veel velomobiel reclame. Narigheid was wel de wat drukkere wegen waarbij vrachtwagen wel heel dicht langs ons heen denderen. Een paar procent over het algemeen geen Fransen gaven wat minder prettige reacties. Het kan verkeren moet je maar denken.
Verder met de rit. Onderweg kwamen wij Dieter uit Duitsland met een Evo K tegen. Dieter had de dag ervoor een lekke band gehad waarbij de velg ook behoorlijk geraakt was. Hij was al tweeëneenhalf uur aan het stoeien met lekke banden. Frustrerend in ieder geval. Omdat de plaats wat link was om te blijven staan zijn wij wat verder nar beneden gegaan om op hem te wachten. Toen Dieter eindelijk kwam was de band weer lek. Na reparatie in de volgende stad wederom een lekke band. Uiteindelijk hem geholpen waarbij er duidelijk scherpe aan de velg. Gevoeld konden worden. Deze eerst met een mes bewerkt en uiteindelijk met een schuur papier afgewerkt. Nu konden we de laatste 50 km gaan afleggen. Tijd van arriveren zou dan even na zes uur komen te liggen. Voor de zekerheid ben ik achter Dieter blijven rijden. Met nog een 15 km te rijden werd heuvel op Dieter onwel. Bijna boven stapte hij uit de fiets. Zijn gezicht schrok ik van zo grauw als hij er uit zag. Mijn eerste inschatting bleek wel de juiste, Dieter had een hongerklop en waarschijnlijk ook oververhitting. Berg op in een gesloten Evo K. Gelukkig had ik vocht in de vorm van water en vruchten sap en wat koekjes voor hem die hij met moeite weg hapte. Na ruim een half uur probeerde hij het weer waarbij het laatste gedeelte voornamelijk naar beneden liep. Vlak voor de camping werd ik tegen gehouden door een bevallige Française die voor de krant wel even een foto en een verhaal wilde. Dieter reed vast door zodat ik deze dame een tien minuten te woord heb gestaan. Aansluitend kwamen we even over achten bij de camping aan. Eerst gauw het stadje in om wat te eten, hetgeen niet echte lukte waarbij we in een supermarkt op het scheiden van de markt nog wat konden inslaan. Dieter had nudeln gekocht die hij op de camping warm maakte. Het was heerlijk en warm.
Nu na een half uur is de stevige donderbui ten einde. Volgens Bjorn stond ik op een goede plaats zodat ik geen water overlast heb in de tent. Daarnaast waarschuwde hij om voorzichtig te zijn met het schrijven over lekke achterbanden omdat de vertaling in het Engels wel eens heel cru kan zijn. Blijven toch wel Vikingen die Denen.
goed eten en drinken in deze warmte is heeeeel erg belangrijk vooral tijdens het klimmen
BeantwoordenVerwijderenmaar wederom een leuk en boeiend verhaal