Dag 7 Euro tour 2013

Het begint alles bij elkaar en heel avontuur te worden met de tour. De vorige avond af afgesproken met drie Franse liggers dat zij ons naar Rheims zouden brengen omdat onze route over een best wel gevaarlijk hoofdweg  liep. Voor de start bij het afbreken van de tent begon het opnieuw te regenen. de avond ervoor was het rond 1.00 uur droog geworden na best een pittige onweersbui. In de ochtend ging het ongelofelijk te keer. De tent was net voor het vele water opgevouwen maar verre van droog. Vele andere zaken waren ook niet erg droog waardoor het gewicht in de fiets flink toenam. Na de bui te hebben afgewacht zijn we op pad gegaan,  bij een bakker voedsel genuttigd en een half uur later als gepland op de afgesproken plaats aangekomen. Uiteindelijk werd een hele mooie route langs een kanaal. Water erin was groenig maar verder wel redelijk schoon. Nadeel waren wel de vele stops die bij elkaar en uur kosten en bovendien waren we door de bui laat weg. Onderweg weer twee man verloren. Bjorn uit Noorwegen had malheur met zijn ophanging en Soren de Viking is met hem achter gebleven. Ook Carl Rasmussen is na Brussel uit het zicht verdwenen. Uiteindelijk zijn wij nu nog met 7 man over van de ca 17 gestarten. Het begint redelijk uit te dunnen dus. Rheims aangekomen zou er eerst nog uitgebreid gegeten moeten worden.  Dat laatste zag ik niet zitten en wilde snel verder. We moesten nog een 90 km doen en het ging bovendien omhoog naar uiteindelijk een 298 meter hoogte volgens de GPS. We gingen met 5 man op pad . Het zou een enerverende rit worden. Het begon dat het zaterdag was waarbij alle winkels vroeg sluiten. Toch nog water kunnen scoren en een paar bananen. Voor het einde van de tocht was de verwachting dat de laatste 16 km zwaar zouden worden. Met en lekker tempo werd  er gereden. Langzaam aan werden er  wat  meer hoogte meter gepakt en de temperatuur begon op te lopen. Mijn idee weer een 30 plus in graden Celsius. Halverwege bij het naar beneden suizen een onprettig gevoel. Rond de 60 km / h zwabberde de fiets wat. Bij het nakijken bleek er een lek te zitten. Op een plaats waar ik vermoedelijk bij de start van de tour een lek had die door Joe's racer Sealant was gedicht. Ik heb het idee dat de warmte in
combi met de snelheid en het gewicht het gaatje weer open gemaakt hebben. Uiteindelijk bleef er maar 1,5 bar achter in de band waardoor de fiets begon te slingeren. Bij een bloenwinkel opnieuw water ingenomen . Hele aardige mensen ok nu weer die Fransen. Veel bekijks in ieder geval, met spontaan stoppende auto's die foto's maakten en mensen die ons vragen stelden. Verder gereden naar boven waarbij er twee lange stukken waren die veel kracht kosten. Op het laatste stuk omhoog werd ik ingehaald dor Sean en Hans. Toen ik het laatste stuk omhoog ook afgemaakt had bemerkte ik bijnhrt drinken van vruchtensap dat mijn coördinatie er niet meer was. Combinatie van te weinig eten en over verhit zijn. Bij een huis even in de schaduw gaan zitten warvan de bewoners net weg wilden gaan. Hier opnieuw mijn water gevuld die nu vnl gebruikt werd om te koelen. Na een kwartier was alles weer in orde en kon de reis vervolgd worden.

Nu bleek dat de laatste 14 km vnl naar beneden ging. Met hoge snelheid tot 80 km/h waren deze meter snel onder de wielen door gerold. Op de camping  gekomen was ik nr drie. Gelukkig kwam de rest een paar uur later ok gezond weer aan.

In de avond brak er wederom een enorme bui los. Geraas van wind voor de bui uit deed weinig goeds voorspellen. Enorme takken braken eraf en helaas was mijn fiets ook aan de beurt. Volgens baby Paul was it like a flying Dutchman. De fiets is door de heftige wind weggeblazen. Morgen ochtend maar eens kijken. Drie zware buien op een dag is wel wat veel. Gelukkig was  de tent voor de tijd wel voor die tijd geheel droog geworden. Wel is er geen elektriciteit meer en daarom ook geen wifi en telefoon verbinding waardoor de blog wat later geschreven moest worden.s